معرفت سیاسی
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃
🔴 رشوه یا دیوانگی؟
در یکی از بیانات حضرت_امیر (سلام الله علیه) در آن قصه عقیل که معروف هست، در ذیل آن داستان عقیل که برادرش آمده است و وام خواست و حضرت نداد، فرمود: من دیدم در شبی یک کسی آمده، یک چیزی هم زیر لباس اوست، یک حلوایی را فراهم کرده، آورده و هدفی هم دارد. من گفتم: اگر صله است، صدقه است، صله رحم هست، زکات هست که به ما نمی رسد؛ اگر اینها نیست، یک عنوان دیگری است، (ا مختبط انت)*؟ مگر مخبطی که به من پیشنهاد ” رشوه ” دادی!
چون اگر این عناوین باشد که هر کدام برای خودش یک حقی است و صاحب حق هم مشخص؛ اگر طبق این عناوین نباشد، حتما (رشوه) است. مگر مخبطی به ما پیشنهاد می دهی؟! مگر ما دستمان به این مال دراز می شود؟!
آنوقت چنین فرمود: این گونه از اموال محرم مثل این است که یک غذایی را مار بلع کند، این یک؛ که این غذا از مسیر سمی دهن او و جهاز هاضمه پر سم او وارد بشود. بعد این غذا را قی کند، این دو. کسی قی کرده افعی را به صورت خمیر در بیاورد، سه. هیچ عاقلی حاضر است که لب به آن قی کرده بزند؟! فرمود: این حلوایی که تو آوردی همین است! خب حالا _ معاذ الله _ حضرت امیر خواست از سنخ ‘ احسنه اکذبه ‘ شاعرانه سخن بگوید؛ اینجور است؟ یا واقعیت رشوه را همین بیان کرده؟! فرمود: واقعیت مال_حرام همین است. می گوئید نه، دو روز بعد ظاهر می شود!!
📚نهج البلاغه / خطبه ٢٢٤
✍سخنرانی آیتاللَّهُ جوادی در دانشکده عقیدتی سیاسی سپاه، قم ؛ ١٣٧٨