مصباح

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

💥 قَلِيلٌ مَدُومٌ عَلَيْهِ خَيْرٌ مِنْ كَثِير مَملُول مِنْهُ

🟤«كار كم اما مستمر (و پرنشاط) از كار بسيار امّا ملالت آور (و زودگذر) بهتر است»

✍هدف امیرالمومنین عليه السلام از اين گفتار حكيمانه اين است كه نبايد همچون كسانى بود كه وقتى مدح و فضيلت كارى را مى شنوند با شتاب به آن روى مى آورند و به صورتى خسته كننده آن را انجام مى دهند ولى چيزى نمى گذرد كه از آن ملول شده رهايش مى سازند. چه بهتر كه انسان كار سبك ترى را انتخاب كند و همواره پرنشاط آن را انجام دهد. اين سخن، هم درمورد عبادات صادق است و هم درمورد مسائل اخلاقى و كمك هاى اجتماعى و فراگيرى علم و دانش و مانند آن.
📚 نهج البلاغه، حکمت_444

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

از سلسله جلسات موضوعی “جهاد تبیین” حجت الاسلام محمدرضا عابدینی:

مقام معظم رهبری: “جهاد تبیین را جدّی بگیرید، شبهه‌زدایی از ذهن مخاطبین را جدّی بگیرید. شبهه از جمله‌ی چیزهایی است که عرض کردیم مثل موریانه است؛ دشمن به این موریانه‌ها دل بسته است. شبهه ویروس است، مثل همین ویروس کرونا؛ وقتی که وارد شد، خارج شدنش مشکل است، جزو بیماری‌های مسری هم هست، سرایت هم میکند. البتّه اینکه گفتم «بعضی‌ها در مقابل تیر و شمشیر ایستادند، در مقابل شبهه نتوانستند بِایستند»، در این یک مقداری هم دنیاطلبی نقش دارد؛ این را هم نباید از نظر دور داشت". آن کار را برطرف کنیم که این رفع شبهه می شود اما گاهی ما می دانیم که دشمن چه کار هایی می خواهد بکند، قبل از اینکه اقدامی بکند ، ما به دنبال رفع شبهه هستیم.

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

|💥بایسته های جهاد تبیین

حجت الاسلام و المسلمین ناصر رفیعی:

🔹خیلی از اوقات وقتی کارهایی که صورت می گیرد را بیان نکنیم به منزله ی انجام نشدن آن کار تلقی می شود و کار را کد می ماند از این رو خداوند متعال در آیه ۱۱ سوره ضحی به پیغمبر اکرم می فرماید:«وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّثْ». جهاد تبیین یعنی بیان کارهای انجام شده، هدایت و ارشاد مردم و استفاده از قدرت سحرآمیز زبان.

🔹قدرت زبان بسیار مهم است؛ زبان می تواند کارهای خیر را شر، کارهای شر را خیر، نکات منفی را مثبت و نکات مثبت را منفی جلوه دهد از این رو استفاده ی صحیح از ابزار زبان برای تبلیغ و جهاد تبیین است که قرآن کریم با کلمه ی «قولوا» مکرر بر آن تاکید کرده است مانند «قُولُوا قَوْلاً سَدِیداً» یا «قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً».

🔹اگر بخواهیم جهاد تبیین بی نقص و اثرگذار باشد باید صادق و امانتدار باشیم یعنی کارهایی که انجام نشده را نگوییم انجام شده اند یا کارهایی که کم انجام شده را بزرگ جلوه ندهیم که هردوی این کارها به دروغ بر می گردد، همچنین نباید بی انصاف باشیم و کارهایی که به خوبی انجام گرفته اند را کوچک جلوه دهیم یا در موردشان کم بگذاریم (علیک بصِدقِ الحَدیثِ وَ أداءِ الأمانَةِ).

🔹امروز مخاطب شناسی، موضوع شناسی، انتخاب کلمات تاثیرگذار، پرهیز از ایجاد یاس و ناامیدی در جهاد تبیین بسیار مهم است. مبلغین اگر می خواهند تاثیرگذاری بیشتری داشته باشند باید در سه حوزه‌ی تفسیر قرآن، حدیث و تاریخ خود را تقویت کنند.

🔹امام صادق(ع) فرمودند ما شیعه ای را دوست داریم که عاقل، فهمیده، فقیه، خویشتن دار، با مدارا، بردبار، راستگو و باوفا باشد، از این رو ما باید تلاش کنیم این هشت ویژگی را در گفتارمان با مردم رعایت کنیم.

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

۳ ذی الحجة

میرزا محمد تقی شیرازی (میرزای دوم) / (م ۱۳۳۸ هـ.ق)

مجسمه فکر

آیت‌الله العظمی شبیری زنجانی:
آقای حاج آقا عزّالدین زنجانی می‌گفت: آسید کاظم عصّار که در دقت نظر ممتاز بود و کمتر کسی را به علمیت قبول داشت، راجع به آمیرزا محمد تقی شیرازی می‌فرمود: ایشان مجسّمه فکر بود.
📚جرعه‌ای از دریا، ج۲، ص ۴۵۵

​بازنگری معنای واژه «دین» در قرآن

با لحاظ بستر تاریخی پیدایش اسلام

در قرآن، کلمه دین بیش از 90 بار استفاده شده است. مفسران و پژوهشگران قرآنی عموما دو معنای غالب برای کلمه دین مطرح کرده اند: اول: «دین» به معنای «داوری» یا «جزا» (مانند «یوم الدین»)، که در کلمات هم ریشه «دین» در زبان های سامی دیگر نیز وجود دارد. دوم، که موضوع اصلی و مورد انتقاد این گفتار است، «دین» به معنای آئین، کیش، یا مذهب است، به مثابه منظومه ای چندوجهی از عقاید، شرایع، آیین های پرستش، توصیه های اخلاقی، و امور مرتبط. در مورد خاستگاه این معنای ادعائیِ دوم، که معادل یا نزدیک به مفهوم انگلیسی religion است، اتفاق نظری وجود ندارد. برخی آن را منتج از معنای «فرمان برداری» می دانند، که یکی از دلالات کلمه دین در زبان عربی در متون خارج از قرآن است، اما برخی دیگر بر این باورند که «دین» در قرآن برگرفته از مفهوم «دِین» در فارسی میانه است که ظاهرا دلالتی گسترده و چندوجهی مشابه با کلمه religion در انگلیسی داشته است.

این ارائه در بخش اول، بر مبنای بازخوانی برخی آیات قرآن و بازنگری برخی شواهد برجای مانده از باستان متأخر، به طرح سه مدعا می‌پردازد. اول: در بیشتر (و ای بسا تمامِ) مواردی که کلمه «دین» در قرآن معمولا در معنایِ گسترده و چندوجهیِ دوم فهمیده شده است، «دین» یا یک اسم مصدر به معنای «پرستش» است یا مفهوم «شیوه پرستش» را منتقل میکند که در وهله اول اعمال و مناسک مرتبط با پرستش یعنی عباداتی مانند صلوة، زکوة، قربانی، حج، یا آئین عشای ربانی را به ذهن متبادر میسازد. برای مثال، عبارت «دین الله» در آیه 83 سوره آل عمران به معنای «پرستش خدا» است و نه «آئین خدا» به معنای یک نظام گسترده و چندوجهی متبلور در آموزه های الهی. مدعای دوم این است که «دین» به مثابه «پرستش» برگرفته از معنای «خدمت» است، که یکی از معانی اصلی کلمه «دین» یا فعل «دان» در زبان عربی است. همانطور که هر عبدی وظیفه انجام «خدمت» یا «بندگی» و اعمال مرتبط با آن را نسبت به ارباب خود دارد، در نگاه قرآن نیز همه انسانها بندگان (عباد) خداوند هستند و بنابراین باید نسبت به او خدمتگذاری کنند. دراینصورت، مفهوم «دین» این خدمتگذاری، بندگی، یا پرستش و نحوه انجام آن را منتقل میکند. مدعای سوم این است که مفهوم «اسلام» در قرآن صرفا به معنای تسلیم امر خدا بودن نیست بلکه به پرستش انحصاری خداوند (الله) و بنابراین نفی پرستش موجودات دیگر اشاره دارد.

قسمت دوم، خوانشی نو از دو متن قرآنی که از کلمات دین و اسلام استفاده کرده اند مطرح میکند. متن اول آیات آل عمران:85-83 و متن دوم مائده:3 است که اکمال «دین» را اعلام میکند. با تمرکز بر آیه اکمال دین، ارائه به اهمیت ذبح حیوانات در مناسک مذهبی دنیای باستان میپردازد و نشان میدهد که قصد اصلی آیه سوره مائده جدا کردن مناسک مومنین از اعمال عبادی مشرکین است، علی الخصوص با منع مومنین از خوردن حیواناتی که در حین صید کشته شده اند و محدود کردن آنان به گوشت حیواناتی که به طریقه صحیح و یکتاپرستانه—یعنی با ذکر نام الله در حین کشتار—ذبح شده اند. ارتباط این الزامات غذایی با مناسک عبادی و تاکید بر انجام این مناسک به شیوه یکتاپرستانه توضیح میدهند که چرا این آیه از اکمال شیوه پرستش («دین») مومنین و انتخاب یکتاپرستی («اسلام») به عنوان شیوه پرستش آنها سخن می گوید.