مصباح

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

✍💥 سوره رعد، آیه ١٩:

أَفَمَن يَعْلَمُ أَنَّمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَبِّكَ الْحَقُّ كَمَنْ هُوَ أَعْمَي إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ 

⚡️ترجمه :

پس آيا كسى كه مى داند آنچه از جانب پروردگارت بسوى تو نازل شده حق است، مانند كسى است كه نابيناست؟ همانا تنها صاحبان خرد پند مى گيرند.

💥 توضیح :

قرآن انسان بى توجه به حقّ را نابينا مى داند.

عقلى كه انسان را به حقانيت خدا، دین و كتاب آسمانى نرساند، عقل نيست.

🍁دين، در فطرت انسان ها هست، فقط تذكّر و یادآوری لازم است تا غفلت زدايى شود.

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

✍💥 فَاَسْئَلُ اللهَ الَّذي اَكْرَمَني بِمَعْرِفَتِكُمْ، وَمَعْرِفَةِ اَوْلِيآئِكُمْ….. 

⚡️ترجمه :

پس درخواست مي كنم از خدایی كه مرا به واسطه معرفت شما و دوستان شما گرامی داشت…. 

⭐️شناخت امام، باعث کرامت یافتن نزد خدا می‌شود. حتی شناخت دوستان و یاران امام نیز موجب این کرامت می شود. 

☘یعنی هرچقدر بهتر امام و دوستان امام را بشناسیم، پیش خدا عزیزتر می شویم.

🍃یکی از راه‌های امام شناسی، خواندن زیارت جامعه کبیره است.

و راه دیگر، مطالعه ی سیره امام، و نیز مطالعه ی سیره ی دوستان امام. مانند شهدا، علما و بزرگان دین. 

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

✍💥حکمت ٨٢:

….وَعَلَیْکُمْ بِالصَّبْرِ، فَإِنَّ الصَّبْرَ مِنَ الاِْیمَانِ کَالرَّأْسِ مِنَ الْجَسَدِ، وَلاَ خَیْرَ فِی جَسَد لاَ رَأْسَ مَعَهُ، وَلاَ فِی إِیمَان لاَ صَبْرَ مَعَهُ.

⚡️ترجمه :

بر شما باد که صبر و استقامت را پیشه کنید، زیرا صبر و استقامت در برابر ایمان همچون سر است در برابر تن. 

تن بى سر فایده اى ندارد، همچنین ایمان بدون صبر و استقامت.

🔴 اگر صبر از ایمان جدا شود، دوام و بقایى براى ایمان نخواهد بود، 

زیرا نه در برابر گناه تاب تحمل ترک دارد، نه در برابر سختی عبادت، توانى در خود مى بیند و نه در مصائب صبر مى کند.

⭐️به همین دلیل هنگامى که فرشتگان رحمت به استقبال بهشتیان مى آیند به آنها مى گویند: 

این همه نعمت در برابر صبر و استقامتى است که به خرج دادید.

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

✍💥امام باقر علیه السلام: قُلتُ لِأَبي جَعفَرٍ عليه السلام: ما تَقولُ فيمَن زارَ أباكَ عَلى خَوفٍ؟ قالَ: يُؤمِنُهُ اللّهُ يَومَ الفَزَعِ الأَكبَرِ و تَلَقّاهُ المَلائِكَةُ بِالبِشارَةِ و يُقالُ لَهُ: لا تَخَف و لا تَحزَن، هذا يَومُكَ الَّذي فيهِ فَوزُكَ.

🔹به نقل از زُراره ـ: به امام باقر عليه السلام گفتم: چه مى‌گويى در باره كسى كه با بيم و هراس، پدرت ( يعنى امام حسين عليه السلام ) را زيارت كند؟ فرمود: «خداوند، او را در روز هراس بزرگ (قيامت)، ايمن مى‌دارد و فرشتگان، با بشارت، با او رو به رو مى‌شوند و به او گفته مى‌شود: «مترس و غم مخور. اين، روز رستگارى توست » . 

📚  كامل الزيارات : ص ٢٤٢، ح ۳۵۷

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺
✍آیت‌الله مجتبی تهرانی رحمه الله علیه

🔹علمای اخلاق وقتی وقاحت و بی‌شرمی را تعریف می‌کنند، می‌گویند: «وقاحت عبارت است از عدم مبالات نفس نسبت به ارتکاب محرمات شرعیه». به تعبیر عرفی یعنی پررویی. اگر انسان کاری که از نظر عقل و شرع زشت است را انجام دهد و اصلاً به روی خودش هم نیاورد و برایش اهمیت نداشته باشد، چنین فردی انسان پررو و بی‌حیایی است. برای چنین شخصی از نظر دورن ذره‌ای ناراحتی ایجاد نمی‌شود. بنابراین یک نفر ‌که می‌گوید: من معتقد به معاد و نبوت و توحید هستم، در عین حال گناه می‌کند و از درون هم هیچ ناراحتی برایش ایجاد نمی‌شود، منشأ آن، عدم مبادلات نفس و بی‌حیایی است. حالا چه شده که او بی‌حیا شده، بحث مفصلی است.

🔹بی‌حیایی سر سلسله شرارت‌ها: روایات مختلفی در جوامع روایی ما آمده که بی‌حیایی را ریشه گناهان و بی‌بند و باری‌ها عنوان کرده است. روایتی می‌فرماید: «القحة عنوان الشرّ»؛ روایت می‌فرماید: اگر بخواهی برای شرور، یک تیتر و به تعبیری یک اسم بگذاری، آن بی‌حیایی است. بنابراین همه شرور زیرمجموعه بی‌حیایی است. روایت دیگری که خیلی روشن‌تر است، می‌فرماید: «رأس کلّ شرّ القحة»؛ یعنی سرآمد هر شری بی‌حیایی است.

🔹روایتی از پیامبر اکرم‌ صلی الله علیه و آله و سلم است که فرمودند: «الحیاء هو الدین کلّه»؛ با این سخن پیامبر بحث ما کامل می‌شود که اساساً شاکله دین را حیا تشکیل می‌دهد. اگر حیاء باشد، انسان در جهت صلاح و دین‌داری گام برمی‌دارد وگرنه شخص بی‌حیا نه انسان است و نه متدین. دست او از هر دو خالی است. تمام گناهان از همین بی‌حیایی نشأت می‌گیرد.