مصباح

?????

✍وقتي فرزندتان از انجام كاري لذت ميبرد، دستور دادن شما براي توقف كار بي نتيجه خواهد بود. مثلا وقتی کودک در حال بازی رایانه ای یا تماشای تلویزیون است؛ اگر مادر بیست بار هم بگوید:

_ بسه دیگه 

_ پاشو دیگه

_ درس هات مونده

_ چشم هات آسیب می بینه 

_ بیام خاموشش کنم و…

ولی کودک حاضر نیست، ادامه ندهد و لذتش را متوقف کند. 

پس بهتر است به جای این حرف ها یا تهدیدها به او پیشنهاد یک جایگزین جذاب بدهید، یا به او زمان اتمام بدهید.

 مثلا بگویید:

بیا با هم کیک بپزیم.

بریم فوتبال بازی کنیم.

وقتی عقربه بزرگ ساعت به عدد سه رسید، تلویزیون را خاموش کن.

بریم با رنگ انگشتی روی دیوار حمام نقاشی کنیم.

بسته به علایق فرزندتان جایگزین در نظر بگیرید و مدام تذکر ندهید.

?????

✍چه انتظاری از فرزندتان داریم؟

متاسفانه بسياري از والدين از فرزندان شان انتظار دارند …

ساكت باشند و تسليم والدين ، به خصوص زماني كه خارج از منزل هستند ، اما به يك باره در حدود سن ٢٠ سالگي از آن ها انتظار دارند ، كه اجتماعي باشند و ارتباط خوبي با ديگران برقرار كنند .

اجتماعي‌ شدن ، يك فرآيند تدريجي است که آغاز آن از  دوران کودکی است.

انتظاراتمان را در حد سن و توانایی فرزندمان بالا ببریم.

?????

✍آزادی دادن بیش ازحد و افراطی به کودک زمانیست که به کودک از دو سالگی صبر را نیاموختید

یا زمانیکه می توانسته کارهایش را با کندی انجام دهد شما به جایش انجام دادید و مسؤلیت مطابق سنش را به او نیاموختید.

یا با دیدن جیغ و داد وکتک زدن خود شما و دیگری تسلیم شدید.

?????

✍تربیت پذیر بودن کودک در درجه اول بستگی به میزان محبتی دارد که از والدین دریافت میکند

اگرکودک نداند دوستش دارید،

در مقابل تنبیه هم طغیان میکند.

وظیفه ما اینست کاری کنیم

که فرزندمان بداند دوستش داریم. 

?????

✍هرگاه خلافی مرتکب می‌شدم، مادرم نمی‌گذاشت در خانه کار کنم!

خدا رحمت کند مادرم را..

یکی از راه های تربیت وی این بود که هرگاه از ما خلافی می دید، دیگر کار به ما نمی داد!  یعنی ظرف شستن و دوخت و دوز و مانند آنها را از ما سلب می کرد و از این طریق کار را پیش ما ارزشمند می ساخت.

امروزه بسیاری از ما دقیقاً کار را بالعکس می کنیم؛یعنی وقتی بچه خلافی کرد او را به کار وامی دارند یا اگر اذیت کرد، کار او را دوبرابر می کنند. در نتیجه، چنین بچه ای کار را تنبیه تلقی می کند، در حالیکه ما بیکاری را به عنوان تنبیه تلقی می کردیم.

[ آیت الله حائری شیرازی]