مصباح

?????????

✍?سُئِلَ عَنْ خِيارِ الْعِبادِ، فَقالَ عليه  السلام :

اَلَّذينَ اِذا اَحْسَنُوا اسْتَبْشَرُوا، وَاِذا اَساؤُوا اسْتَغْفَرُوا، وَ اِذا اُعْطُوا شَكَرُوا، وَ اِذَا ابْتَلَوْا صَبَرُوا، وَ اِذا غَضِبُوا عَفَوا.

از حضرت رضا عليه  السلام  درباره بهترين بندگان پرسيدند.

حضـرت فـرمــود: آنان كه هرگاه نيكى مى كنند، خوشحال مى شوند،

 هرگاه بدى مى كنند، استغفار مى كنند، 

هرگاه چيزى به آنان داده مى شود، سپاس مى گويند، 

هرگاه مبتلا و گرفتار مى شوند، شكيبايى مى كنند، 

و هرگاه خشمگين مى شوند، عفو و گذشت مى كنند.

?مسند الامام الرضا عليه  السلام ، ج 1 ص 284.

????????

✍? رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم: 

 یا عالم باش یا در حال آموختن دانش و وقت خود را در بیهودگی و خوشگذرانی صرف نکن.

?مفاتیح الحیاة ص ۷۱

??????????

مِن عَلاماتِ الفِقهِ الحِلمُ ، وَالعِلمُ ، وَالصَّمتُ . إنَّ الصَّمتَ بابٌ مِن أبوابِ الحِكمَةِ . إنَ الصَّمتَ يَكسبُ المَحَبَّةَ . إنَّهُ دَليلٌ عَلى كُلِّ خَيرٍ .  

  امام رضا عليه  السلام  :  

  بردبارى ، دانش و خاموشى ، از نشانه هاى فهم است . 

خاموشى ، درى از درهاى حكمت است . خاموشى ، دوستى را نصيب [انسان] مى كند و راهنمايى به سوى هر نيكى است .

 ? الكافي : ج2 / ص ۱۱۳

????????????

? إِنَّا لِله وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ»

✍ یکی از شیرین‌ترین، جذاب‌ترین، و شادی‌آفرین‌ترین آیات قرآن همین است:«إِنَّا لِله وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ».

اصلاً آدم راحت می‌شود. چون مال خدا هستم. دنیایم مال خداست و همه چیزم مال خداست. هر وقت هم بخواهد بگیرد من آماده هستم؛ وقتی هم می‌گیرد، بد نمی‌گیرد. چون یک جای پایدارتر می‌برد.

 یکی از ترس‌هایی انسان، ترس از مرگ است. ترس از این که اگر من بمیرم چه می‌شود؟ درحالی‌که ما از یک فضای یک درصد رحمت، وارد فضای 99% رحمت الهی می‌شویم؛ یعنی بی‌نهایت. پس چرا اضطراب و ترس‌ داشته باشیم!

دقت کنید که ریشه این ترس‌ها، نادانی و شرکی است که در ذات ما نهفته است. وقتی می‌فهمیم «إِنَّا لِله وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ» یعنی پیش خودش برمی‌گردیم و مال خودش هستیم؛ پس دیگر همه چیز عالی است؛ دنیا از آن بی‌ثباتی و ترسناک بودن در می‌آید. با این نگاه، دنیا، دنیای قشنگی است. ، در مملکت خدا به هیچ کس ظلم نمی‌شود و کسی ضرر نمی‌کند

?استاد محمد شجاعی

?????????

✍ مرحوم شیخ رجبعلی خیاط با جمعی از رفقایشان وارد قبرستانی شدند. 

یک‌مرتبه ایستادند و شروع کردند به امام حسین (ع) سلام دادن. بعد شیخ رجبعلی می‌گوید: رفقا بوی خوش گل سرخ و یا سیب سرخ را استشمام می‌کنید؟

آنها گفتند: نه.

شیخ از مسئول قبرستان پرسید: 

امروز چه کسی را دفن کردند؟ می‌گوید: کسی را همین پیش پای شما دفن کردند. و آنها را سرقبر او می‌برد. در آنجا برخی دیگر همان بوی خوش را استشمام می‌کنند. شیخ می‌گوید: این شخص از محبان و اهل زیارت سیدالشهداء (ع) بود. وقتی دفن شد، سیدالشهداء به اینجا تشریف آوردند و بوی خوش از آن حضرت است. و به واسطه این شخص عذاب از این قبرستان برداشته شد.

? نظام رشتی از مادحین حضرت بود. وی را پس از مرگ دیدند، پرسیدند: در قبر وضعیت چگونه است؟

فقط این بیت شعر را خواند:

شکر خدا را که در پناه حسینم

          عالم از این خوب تر پناه ندارد…

? کتاب از احتضار تا عالم قبر