مصباح

????????

✍ به دو منظور والدین باید به فرزندان حق انتخاب بدهند:

۱- جلوگیری از نه گفتن های اضافی و قشقرق

۲- افزایش اعتماد به نفس

اگر به کودک بیش از ظرفیتش، حق انتخاب بدهید، انگار که به آن ها اعلام جنگ داده اید. 

کودک توانایی انتخاب بین تعداد زیادی اشیاء را ندارد و قادر به انتخاب از بین تعداد زیادی وسیله نیست. 

به دلیل گیجی حاصل از عدم توانایی در انتخاب، به رفتارهایی رو می آورد که ما آن ها را به اشتباه لجبازی تعبیر می کنیم.

???????

✍♥️ خندیدن با فرزند نشان از این دارد که شما از نقش یک والد همیشه سختگیر خارج شده و لحظات خوشی را با او و در کنارش دارید. 

سعی کنید فضای خندیدن را در محیط خانه به وجود بیاورید. 

اینکه مدام در آشپزخانه‌ اید،

یا در حال روزنامه خواندن، شما را از فرزندتان دورتر و دورتر می‌ کند و او به ناچار به دنیای بازی‌ های رایانه‌ ای پناه می‌ برد. 

با کودک خندیدن کار مشکلی نیست،

ولی با این کار چیزی را به او هدیه می‌ دهید که در تمام عمر به دردش می‌خورد؛ یعنی شاد بودن…

???????

✍کودک را وارد مسائل اقتصادی نکنید!

نداريم، نيست!  از پس مخارج بر نمیاییم!

گـرون ميشه، پولا رو دزدیدن، اختلاس شد، سال بعد میخواد قحطی بیاد!

صحبت از “نداری” كودك را نا امن می كند!

شاید باور نکنید امروزه دغدغه خيلی از بچه ها همينه كه “بالاخـره بابام پول داره يا نه؟"، “پول بابام تموم شده؟” اگه تموم شه، چـه اتفاقی برامون می افته؟”

پدر و مـادر بايد تفكر “فراوانی” را در خانه حاكم كنند. 

کودک نباید درگیر مسائل اقتصادی ما، بی پولی و تحریم و… شود. 

اولين نا امنی اقتصادی در خانواده،‌ ترويج تفكر “نداری” است. 

تفكر “فراوانی"، به معنی خوش خيالی و گول زدن خودمان و فرزندمان نيست. 

بلكه برای کودک ايجاد امنيت روانی است. کودک توان حل مشکلات مالی ما و کشور ما را ندارد. 

خودش را ضعیف و ناتوان می بیند و گاه حتی فکر می کند خودش عـامل این بدبختی و شرایط است.

?????????

✍تنبيه در بيشتر مواقع هيچ تاثير مثبتی بر کودک ندارد چون هیچ رفتار صحیح و جایگزینی را برای کودک معرفی نمی‌کند فقط از کاری باز می‌دارد در کل تشویق بدون برنامه‌ریزی قبلی تاثیر مثبت بیشتری دارد تا تنبیه

بعضی معتقدند در کودکی با روش تربیتی سرشار از تنبیه بزرگ شده اند و الان هم هیچ مشکلی ندارند! واقعا! 

کافی است نگاهی به جامعه بیندازیم. 

وقتی وارد بطن هر خانواده می شویم، متوجه می شویم کمتر آدم بی مسئله داریم.  

تعداد زیادی در جامعه ما وجود دارند که درگیر افسردگی و اضطراب هستند.

این همه دعوا و خشونت در جامعه ما نشانه تاثیر همین روش اشتباه تربیتی است، همیشه دعوا داریم و مدام به هم پرخاش می کنیم. چرا باید حتما  باید بترسیم تا قوانین را رعایت کنیم؟ یاد گرفته ایم از کسی بترسیم تا قانون را رعایت کنیم… اینها نتیجه همان روش تربیتی نادرست و دیکتاتورمآبانه است.

????????

✍بیماری های روانی ریشه در کودکی دارند. اتصال ها و میدان ها مثل حروف الفبا هستند؛ خصلت ها و خاصیت های خودشان را دارند و ترکیب آن ها با یکدیگر، کلمه و در آخر جمله را می سازد. یک موقع ما با ترکیب این کلمات مثنوی و متن های زیبا و شعر و متن های علمی را تألیف می کنیم و یک موقع هم فحش و ناسزا میگوییم.

دیدید بعضی ها با چهارتا کلمه آتیش به پا می کنند و بعضی ها با چهار کلمه آرامش ایجاد می کنند؟ این بستگی به نوع قرار گرفتن آن میدان های مغناطیسی در کنار هم دارد. آموزش در این مرحله است. باید یاد بگیریم که این میدان های مغناطیسی تشکیل شده را چگونه کنار هم بچینیم. بحث ما و هدف رویکرد کودک متعادل این است که این شبکه را چگونه ساماندهی کنیم.

به کلمه “مشکلات” توجه کنید حالا میم اش را برمی داریم. میشود شکلات. یعنی یک حرف از میدان های مغناطیسی اش را برمی داریم و مشکلات تبدیل می شود به شکلات. پس ترکیب حروف است که کلمه و بعد جمله را می سازد. حالا دوتا الف بگذاریم، می شود«اشکالات». ترکیب این حروف همان چیزی است که ما باید یاد بگیریم و این نکته همان ” هوش” است. هوش یعنی از این حروف چگونه استفاده کنیم، اشکالات بسازیم یا شکلات؟؟ وسن شکل گیری هوش دوران کودکی است….