✍آیت الله جـــوادی آملۍ:
عارف جهـــنم و بهــشت را در
همین دنــــیا می بیند انسان
وقتی گناه می کند در همین
حـال مـےسوزد ولی ما چــون
مست دنـــــیا هستیم متوجه
سـوختن نمـےشویم.
✍فردی نزد حکیمی رفت و گفت: خبر داری که
فلانی درباره ات چقدر غیبت و بدگویی کرده؟
حکیم با تبسم گفت او تیری را به سویم پرتاب
کرد که به من نرسید، تو چرا آن را برداشتی و
در قلبم فرو کردی؟
♦️یادمان باشد هیچوقت سبب نقل کینه ها و دشمنی ها نباشیم
امام علی علیه السلام:
هر کس سخن چین را پیروی کند،
دوستی را به نابودی کشاند.
📚 نهج البلاغه، حکمت٢٣٩
امام علی علیه السلام:
در تصدیق سخن چین شتاب مکن، زیرا
سخن چین گرچه در لباس اندرز دهنده
ظاهر می شود، اما خیانتکار است.
📚 نهج البلاغه، نامه 53
🍃محبت و زیارت اهلبیت (علیهم السلام) 🍃
🔰امام رضا (علیه السلام) فرمودند: «از مواردی که به زیارت زائرم می‌آیم شب اول قبرست. »
💬پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «محبت به من و اهلبیتم در هفت موقف بسیار هولناک، نجات بخش است:
1⃣هنگام مرگ و حضور فرشته مامور قبض روح.
2⃣هنگام بازجویی در برابر فرشتگان مسئول برزخ در شب اول قبر.
3⃣هنگام زنده شدن مردگان در قیامت.
4⃣هنگام باز شدن پرونده عمل در برابر انسان در قیامت و یا زمانی که پرونده عمل هر شخصی را به دستش می‌دهند.
5⃣هنگام حساب و حضور در دادگاه عدل الهی.
6⃣هنگام سنجش افکار و اعمال انسان با معیارهای حق و الگوهایی که در آن روز است.
7⃣هنگام عبور از صراط و پلی که بر روی دوزخ نهاده شده است. »
📗بحار، ج ۷، ص ۲۴۷.
☘جوانی با دوچرخه اش با پيرزنی برخورد کرد
و به جاي اينکه از او عذرخواهی کند و کمکش کند تا از جايش بلندشود، شروع به خنديدن و مسخره کردن او نمود؛
سپس راهش را کشيد و رفت! پيرزن صدايش زد و گفت: چيزی از تو افتاده است.
جوان به سرعت برگشت وشروع به جستجونمود؛ پيرزن به او گفت: زياد نگرد؛
مروت و مردانگی ات به زمين افتاد و هرگز آن را نخواهی يافت…
“زندگی اگر خالي از ادب و احساس و احترام و اخلاق باشد، هيچ ارزشی ندارد”
“زندگی حکايت قديمي کوهستان است!
صدا می کنی و مي شنوی؛پس به نيکی صدا کن، تا به نيکی به تو پاسخ دهند.
✍حاج آقا قرائتی: در سراسر نماز، قصد قربت شرط صحيح بودن آن است، حتّى اگر حركت يا كلمه اى از واجبات يا مستحبات نماز را براى غير خدا انجام دهيم نماز باطل مى شود و اگر مكان نماز يا زمان آن را براى غير خدا تعيين نمائيم نماز باطل است، اگر حالتى كه هنگام نماز به خود مى گيريم براى غير او باشد نماز باطل است.
بنابراين عبادت بودن نماز مربوط به آن است كه انسان هيچ گونه قصد غير خدائى نداشته باشد و اين قصد قربت از لحظه ورود به نماز تا پايان همچنان ادامه يابد. ناگفته پيداست كه انسان در لابلاى آن همه زرق و برق‌ها و جاذبه هاى زياد اگر هر روز بتواند از همه چيز دل تهى كند و ريسمان معنوى روح خود را با ذات مقدّس او گره زند و چنان با او خلوت كند كه راه نفوذ غير را بگيرد، ارزش مهمى را به دست آورده است. ما در نماز با گفتن (ايّاك نعبد و ايّاك نستعين) به عبوديّت و بندگى خالصانه اعتراف مى كنيم واين اخلاص را از خداوند مى خواهيم.
📚کتاب ۱۱۴ نکته درباره نماز، محسن قرائتی
