مصباح

?برای تربیت فرزندتان عجله نکنید اگر فرزندتان همکاری نمیکند از پوشک گرفتن فرزندتان عجله نکنید. شما تا ۳ سالگی وقت دارید.

?انتظار تمیز نگه داشتن اتاق را از فرزند نوپای خود نداشته باشید. از ۳سالگی کودک می تواند مسئولیت های کوچک را بپذیرد.

?برای تمیز غذا خوردن فرزندتان اصرار نکنید. کودکان از ۲ سالگی می توانند قاشق به دست بگیرند و از ۳ سالگی می توانند آداب غذا خوردن را بیاموزند.

?برای آموزش آکادمیک مانند نوشتن، زبان دوم، ورزش حرفه ای عجله نکنید. 

بهتر است بعد از ۶ سالگی شروع کنید.

⛔️فشار آوردن روی کودک زمانی که آماده نیست تنها اختلال در مسیر رشد کودکتان بوجود می آورد.

?شكل گيري شخصيت كودك در هر سن و وظايف والدين:
?تولد تا ١سالگي: سن شكل گيري دلبستگي و احساس ايمني

 وظيفه والدين: پاسخگوي حساس بودن به نيازها و گريه كودك

?٢-١ سالگي سن شكل گيري حس استقلال

 وظيفه والدين: دادن فرصت اكتشاف و تحرك؛ صحبت كردن زياد با كودك و توصيف اعمال كودك ؛ استفاده از تكنيك پرت كردن حواس براي تربيت كودك

? ٤-٢ سالگي سن دوستيابي ورود به گروه و يادگيري زبان 

 وظيفه والدين: اقتدار؛ الگوي خوب بودن؛ اعطاي وظايف به كودك؛ خوب گوش دادن به كودك و احساساتش 

?١٢-٥ سالگي سن شكل گيري هويت كودك؛ شكل گيري عزت نفس و يادگيري ارزشها و هنجارها

وظايف والدين: اقتدار؛ الگوي خوب بودن؛ ياد دادن مهارت حل مساله؛ نظارت بر كودك و دوستي هاي او؛ ايجاد رابطه خوب با كودك…

?كودكان همين چند سال را براي بازي وشادي وقت دارند.

 اين تصور شماست كه كلاسهاي مختلف كودكتان را از خوشحالي كودكي دور نميكند.

زماني متوجه ميشويد كه هيچ راهي براي پس دادن كودكي آنها نيست.

در سوره انبيا، آيه 98، در مورد مشرکان آمده  « شما و آنچه غير خدا مى‏ پرستيد، هيزم جهنّم خواهيد بود؛ و همگى در آن وارد مى‏ شويد!».

❗️بعضى معبودهاى باطل مانند حيواناتى كه اقوام نادان آنها را مى ‏پرستيدند از موجودات جاندار مى‏ باشند، گناه اين موجودات جاندار چيست؟ كه در آتش بسوزند ❕یا مسیحیت عیسی را پرستش می کند آیا او هم در آتش خواهد سوخت؟؟

?پاسخ?

?خداوند خطاب به مشرکان می فرماید:

 «انَّكُمْ وَ مَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ انْتُمْ لَهَا وَارِدُونَ؛ شما و آنچه غير خدا مى‏پرستيد، هيزم جهنّم خواهيد بود؛ و #همگى در آن وارد مى ‏شويد» ( انبیاء 98)

❕چنان كه مفسّر عالى ‏قدر شيعه مرحوم «طبرسى» در تفسير خود مجمع البيان مى‏ گويد ، خطاب در آيه متوجّه مشركان مكّه است و همه آيه ‏هاى سوره «انبيا» در مكّه نازل شده است و معبودهاى باطل مردم «مكّه» از چوب و فلزّ و سنگ بود و معبودهايى كه آتش گيرانه دوزخند همين بت‏ها و امثال آن است كه در هنگام نزول قرآن، مردم مكّه آنها را پرستش مى ‏نمودند و معبودهاى زنده كه مورد پرستش بعضى از مردم است، در اين آيه داخل نيست. جالب اين كه در آن زمان در شبه جزيره عربستان موجود زنده ‏اى مورد پرستش بت‏ پرستان نبوده است.

?مجمع البیان ج 7 ص 102

?بنا بر این «  ما تَعْبُدُونَ »  به معنى معبودهاى بى‏ جان و بتهاى سنگى و چوبى باشد همانگونه كه از كلمه” ما” استفاده مى‏ شود، زيرا” ما” غالبا براى موجود غير عاقل است‏ چنان که در روایتی به آن اشاره شده است .

?گروهى آمدند نزد رسول خدا و گفتند: آيا تو فرستاده از طرف خدا تعالى نيستى؟ به آنها فرمود: چرا.  گفتند: اين قرآن كه آوردى كلام خدا تعالى است؟

فرمود: آرى. گفتند: بما توضيح بده از قول او كه (در آيه 98 سوره الأنبياء) فرموده:«إِنَّكُمْ وَ ما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ» راستش شما و هر آنچه ميپرستيد از جز خدا سنگريزه دوزخ باشيد، شما در آن وارد خواهيد بود.

❔ اگر معبود بت پرستان به مراه آنان در دوزخند مسيح  هم معبود ترسايانست تو گوئى در دوزخ است؟ رسول خدا فرمود: كه خدا قرآن را بر من فرو فرستاده به زبان عرب و در عرف و زبان عرب لفظ «ما» براى چيزهائى است كه عقل ندارند و لفظ «من» براى آنچه عقل دارد و لفظ «الذى» براى همه است و اگر شما عرب باشيد بايد اين را بدانيد خدا فرموده: «إِنَّكُمْ وَ ما تَعْبُدُونَ» مقصودش بتها است كه ميپرستيدند و آنان بى‏ عقل باشند و حضرت مسيح در آن درنيايد زيرا او عقل دارد و اگر «و من تعبدون» فرموده بود شامل مسيح  بود آن قوم گفتند: يا رسول اللَّه درست گفتى.

?کنزالفوائد ج 2 ص 187

❔اگر سؤال شود كه انداختن بتها در جهنم چه فلسفه‏ اى دارد، در پاسخ بايد گفت  اين خود يك نوع عذاب و مجازات است براى بت ‏پرستان كه ببينند در آتشى كه از بت هايشان زبانه مى‏ كشد مى‏ سوزند، از اين گذشته تحقيرى است براى افكار آنها كه به چنين موجودات بى‏ ارزشى پناه مى‏ بردند.

?تفسیر نمونه ج 13 ص ۵۰۶

? نصيحت امام سجاد (عليه السلام) به دلقكى بيكار

? امام صادق (عليه السلام) روايت مى كند: دلقكى بيكار در مدينه بود كه اهل مدينه از دلقك بازى و سخنانش به خنده مى آمدند. روزى به مردم گفت: اين مرد مرا خسته و درمانده كرد ( منظورش حضرت على بن الحسين (عليه السلام) بود ). آن گاه به مردم خطاب كرد كه هيچ كارى از كارهاى من او را به خنده نياورده و به ناچار بايد ترفندى به كار گيرم تا او را بخندانم !

 ? امام ششم (عليه السلام) مى فرمايد: روزى على بن الحسين (عليهما السلام) در حالى كه دو نفر از غلامانش او را همراهى مى كردند از منطقه اى عبور مى كردند، آن دلقك به سوى حضرت آمد و رداى مباركش را از پشت سرش ربود، دو خدمتكار حضرت او را دنبال كردند و ردا را از دستش گرفته به جانب حضرت آوردند و به دوش مباركش انداختند.

? حضرت در حالى كه خود را از چشم انداز آن دلقك پنهان مى داشتند و ديده از زمين برنمى گرفتند به دو خدمتكارش فرمودند: اين چه اتفاقى بود كه رخ داد ؟ گفتند: مردى دلقك است كه مردم مدينه را مى خنداند و از اين راه نان مى خورد ! امام فرمود: به او بگوييد واى بر تو ! براى خدا روزى است كه در آن روز ، بيكاران و بيعاران زيان مى كنند.

?برگرفته از کتاب داستان های عبرت آموز اثر استاد حسین انصاریان