مصباح

? قالَ الاْمامُ علىّ بن أبی طالِب أمیرُ الْمُؤْمِنینَ (عَلَیْهِ السلام) : إغْتَنِمُوا الدُّعاءَ عِنْدَ خَمْسَهِ مَواطِنَ: عِنْدَ قِرائَهِ الْقُرْآنِ، وَ عِنْدَ الاْذانِ، وَ عِنْدَ نُزُولِ الْغَیْثِ، وَ عِنْدَ الْتِقاءِ الصَفَّیْنِ لِلشَّهادَهِ، وَ عِنْدَ دَعْوَهِ الْمَظْلُومِ، فَاِنَّهُ لَیْسَ لَها حِجابٌ دوُنَ الْعَرْشِ. أمالى صدوق : ص 97، بحارالأنوار: ج 90، ص 343، ح 1.

حضرت امیر المومنین امام علی (ع) فرمود: پنج موقع را براى دعا و حاجت خواستن غنیمت شمارید: موقع تلاوت قرآن، موقع اذان، موقع بارش باران، موقع جنگ و جهاد ـ فى سبیل اللّه ـ موقع ناراحتى و آه كشیدن مظلوم. در چنین موقعیت ها مانعى براى استجابت نیست.

 ۲۶ مرداد سال 69 میهن اسلامی شاهد حضور اولین گروه آزادگان سرافرازی بود که پس از سال ها اسارت در زندان های مخوف رژیم بعث عراق، قدم به خاک وطن خود گذاشتند. ستاد رسیدگی به امور آزادگان، حدود 50 هزار آزاده را با همین تعداد اسیر عراقی  تبادل کردند. 

به جای تذکر و امر و نهی های پی در پی در خانه، فرزند خود را به همکاری دعوت کنید. 

مثلا وقتی که اتاق او به هم ریخته می بینید یا می بینید که کف اتاق را رنگی کرده است به جای اینکه به او بگویید‌‌‌؛ “چه کسی این همه ریخت و پاش کرده؟!” یا “چه کسی این رنگ ها را کف اتاق مالیده؟!” می توانید این گونه مطرح کنید. ?

1. مشکل را تشریح کنید. 

“میبینم که کف اتاق پر از رنگ شده!" 

2. آگاهی بدهید. 

“پاک کردن رنگ قبل از اینکه خشک شود آسان تر است. 

3. یک راهی را پیشنهاد کنید. 

“می شود آن را با تکه ای پارچه یا اسفنج خیس تمیز کرد. 

4. با یک کلمه یا حالت آن را ادا کنید. 

“رنگ" 

5. احساس خود را بروز دهید:

” دوست ندارم کف زمین را پوشیده از رنگ ببینم" 

6. نوشته ای ارائه دهید:

” قابل توجه نقاشان، لطفاً قبل از ترک اتاق کف زمین را به حالت اول خود در آورید با تشکر

?کتاب خواندن برای کودکان از زمان جنینی

هیچ‎ زمانی برای کتاب خواندن برای فرزندتان زود، نیست؛ در حقیقت جنین از زمانی که در رحم مادر قرار دارد، صدای مادرش را تشخیص می‎دهد. 

انجمن پزشکان کودکان امریکا سفارش می‎کند از زمانی که نوزاد به دنیا می‎آید، کتاب خواندن برای او ضروری است. 

در این زمان کودک شما معنی کلمات را متوجه نمی‎شود اما شنیدن صدای شما، توجه او را نسبت به اصوات برمی‎انگیزد و به او کمک می‎کند تا مهارت‎های شنیداری‎ اش توسعه یابد .

مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی ﴿قدس سره﴾ از نظر تعبد دربست و بی چون و چرا به دستورات فقهی نمونه بود و در این قسمت خاطراتی دارم……

چنانکه از نظر توسل و اقامه شعائر دینی نمونه بود و اسوه ……..اما در عین حال در مسائل پزشکی مطیع نظر پزشکان متخصص بود و در همین راستا بیمارستانی بزرگ بنا نهاد که تا امروز منشأ خیر و برکت است 

آیت الله گلپایگانی فقیه و دین شناس محتاطی در فتوی و عمل بود و هرگز فتوی و عملی عوامانه و خلاف نظر متخصصان انجام نمی داد….

از این رو‌ اگر سفارش به تضرع و دعا در اماکن مقدسه می فرمایند ، هرگز به معنای نادیده گرفتن تجربیات علمی پزشکان در زمان حاضر نیست 

در زمانی که بیماری وبا رخ داده و ایشان از آن سخن به میان می آورند متخصصان آن زمان و بالتبع مردم آن عصر  تجربیات کنونی را در بیماری های واگیر نداشتند و لذا تجمعشان هم  شرعا منعی نداشت و خداوند متعال هم به آنها رحم کرده و دفع بلا فرموده اما اگر الان که متخصصان ما  تجمعات  این چنینی را با شیوع این بیماری جدید خطرناک می دانند فتوای قطعی آیت الله گلپایگانی مثل همه فقها گذشته و همه مراجع کنونی  این است که اگر احتمال خطر قوی بود که هست و اگر محتمل (= بیماری حاد) قوی بود که هست هرگونه عمل خودسرانه و خلاف نظر متخصصان که انسان را در معرض خطر قرار دهد قطعا حرام است

تضرع قطعا لازمست ، توسل حتما لازمست  استغاثه مسلما لازمست اما رعایت فقه و شرع هم لازمست ، قطعا هرگونه برداشت عوامانه  از این سخنان نورانی خلاف نظر مبارک آن بزرگوار هست لذا اگر توسط پزشکان متخصص و متعهد و دلسوز ما ممنوعیتی از تجمع در محیط سربسته صورت گرفت می توان شیوه های دیگری را برای دعای دسته جمعی برگزید ، مثلا در فضای باز اعتاب مقدسه با رعایت  موازین بهداشتی تجمع کنند و‌لی حتی اگر این هم ممنوع شد و خطرناک بود  می توانند در راس ساعت‌ معینی همه‌ در منازل خود توسلی خاص را داشته باشند 

از توسل و تضرع فردی و خانوادگی غافل نباشیم در عین حال از مخالفت با تخصص و دانش بپرهیزیم

چنانکه نباید با فتوای فقهای بزرگوار مخالفت کرد  و نباید به هر بیسوادی اجازه اظهار نظر در مسائل دینی داد .

در همه امور چه فقه و چه طب  و….فقط و فقط به سخن متخصصان گوش کنیم و به اظهار نظرهای بی اساس غیر متخصصان ( و لو گوینده هم غرض سوء نداشته باشد) توجهی نکنیم

محمد عندلیب همدانی

?✍شخصی برای اولین بار یک کلم دید.

اولین برگش را کند،  زیرش به برگ دیگری رسید و زیر آن برگ یه برگ دیگر و…

با خودش گفت:

حتما یک چیز مهمیه که اینجوری کادوپیچش کردن…!  اما وقتی به تهش رسید و برگها تمام شد متوجه شد که چیزی توی اون برگها پنهان نشده، بلکه کلم مجموعه‌ای از این برگهاست…

حکایت زندگی هم این چنین است! ما روزهای زندگی رو تند تند ورق میزنیم و فکر می کنیم چیزی اونور روزها پنهان شده، در حالیکه همین روزها آن چیزی ست که باید دریابیم و درکش کنیم… و چقدر دیر میفهمیم که بیشتر غصه‌هایی که خوردیم،  نه خوردنی بود نه پوشیدنی، فقط دور ریختنی بود…!

?زندگی، همین روزهایی است که 

منتظر گذشتنش هستیم