مصباح

🍃🌺🍃🌺🍃🌺

اهداف و سناریوهای  احتمالی آمریکا از مذاکرات جدید  با جمهوری اسلامی  ایران

✍دکتر ابوالفضل صدقی 

یکی از موضوعات شگفت انگیز مذاکرات جاری جمهوری اسلامی و آمریکا تحول عجیب در تغییر خواست های  ترامپ  از جمهوری اسلامی ایران است چه اتفاقی افتاده که ترامپ درخواست های موشکی ، منطقه ای و هسته ای صلح آمیز  خود از ایران را کنار گذاشته و فقط بر روی موضوع بخش نظامی هسته ای ایران متمرکز شده است .یعنی چه اتفاقی افتاده که ترامپ حاضر به برداشتن تحریم های ایران در قبال فقط تعطیلی پیشرفت  برنامه هسته ای نظامی (غنی سازی بیست و ۶۰درصد)  شده است؟؟ درخواست های ابتدایی ترامپ  شامل برچیدن کامل برنامه موشکی، هسته ای و منطقه ای ایران می‌شد؟  آنچه  در پاسخ به این ابهامات می‌توان مطرح کرد به شرح ذیل است:

۱.آمریکا به  توانایی های نظامی جدید ایران و قدرت بازدارندگی  جمهوری اسلامی آگاهی یافته و جنگ منطقه ای گسترده با ایران را به نفع خود نمی‌داند لذا تلاش دارد برنامه هسته ای ایران را از طریق مذاکره  کنترل و نابود سازد. در ابتدا ترامپ تلاش کرد با ترساندن ایران او را به پای میز مذاکره بکشاند اما رهبری با رد مذاکره غیر شرافتمندانه دست ترامپ را در پوست گردو گذاشت . و آمریکا محبور به تغییر تاکتیک داد. پس سناریو  اول این است که آمریکا چاره ای جز مذاکره با ایران برایش باقی نمانده است.

۲. آمریکا به این نتیجه رسیده اگر بیش از این به ایران فشار بیاورد چین و روسیه نهایت استفاده را از وضعیت موجود خواهند برد   و اتحاد بزرگ ضد آمریکایی در منطقه شکل خواهد گرفت .

۳.هدف بزرگ ایالات متحده صلح بزرگ منطقه ای بعد از طوفان الاقصی است در این صلح بزرگ دولت های  عربی اسرائیل را به رسمیت خواهند شناخت و اسرائیل به یک کشور عادی در  منطقه  تبدیل خواهد شد .آمریکا  خوب می‌داند چنین صلحی بدون  حل و فصل مشکلاتش با ایران  و دور کردن ایران از قدرت هسته ای امکان پذیر نیست. لذا ترامپ می‌خواهد  قبل از شروع پروژه صلح اعراب و اسرائیل مسائلش را با ایران حل کند.

۴. یکی از سناریوهای جدی آمریکا از توافق جدید با ایران این می‌تواند باشد که آمریکا بر روی مردم ایران برای عبور از انقلاب اسلامی حساب ویژه باز کرده است به این معنی که با توافق احتمالی جدید ایران و آمریکا قیمت  دلار و طلا کاهش یافته و با تحول مثبتی که در زندگی و معیشت مردم به وجود خواهد آمد مردم ایران نسبت به رابطه و دوستی با آمریکا شرطی شده و خواهند گفت  چرا ما سال ها بی جهت رابطه خود را با  آمریکا قطع کردیم؟ یعنی پیامد مذاکرات جدید تحول مثبت  در زندگی مردم می‌شودو در چنین شرایطی کسی جرات نخواهد داشت شعار مرگ بر آمریکا بگوید . در واقع آمریکایی ها به جای اشغال نظامی ایران  افکار و دل های مردم ایران را  به دست خواهند آورد و به مرور با بازگشت  به اقتصاد  ایران کنسول گری و سفارت خانه آمریکا هم بازگشایی خواهد شد و به این ترتیب به مرور شیطان بزرگ به تمام اهداف خود در ایران دست خواهد یافت بدون آنکه تیری شلیک کرده باشد .

۵. بدون شک حضرت آیت الله خامنه ای دشمن درجه یک و تسخیر ناپذیر شیطان بزرگ در ایران است یکی از اهداف راهبردی آمریکا از مذاکرات جدید می‌تواند بی اعتبار سازی این عالم مجاهد و مبارز و امام امت  نزد افکار عمومی باشد .معظم له سالها مسئولین جمهوری اسلامی و مردم ایران را از دوستی و ارتباط با آمریکا بر حذر داشته و آن را سم مهلک دانسته است .  خروجی مذاکرات جدید می‌تواند بهبودی  حتی نسبی در معیشت مردم را فراهم  سازد در این حالت  آمریکا رهبری معظم انقلاب را در برابر مردم ایران قرار خواهد داد و  تلاش خواهد کرد نظریه ها و فرامین رهبری طی سال های گذشته  را بی اعتبار سازد رهبری که سال ها همواره  بر عدم مذاکره با آمریکا اصرار داشته است.

 در واقع یکی سناریوهای آمریکا در مذاکرات جدید می‌تواند  بی اعتبار سازی رهبری در نزد افکار عمومی است .

جهاد تبیین و  و اقناع سازی مردم به خصوص امت حزب الله بزرگترین پاد زهر راهبرد مذاکره آمریکا با ایران محسوب میشود.

┅┅┅┅🍃🇵🇸❤🇮🇷🍃┅┅┅┅┄

🌺🍃🌺🍃🌺🍃

✳️ لذت یا شادی ؟!!

لذت و شادی دو سوی یک سکه ی هستی یا دو جهان موازی؟ نگاهی عمیق در دل مفاهیم لذت و شادی ما را به ژرفای هستی میکشاند. آیا این دو تجربه انسانی دو روی یک سکه اند؟ یا آنکه دو جهان موازی هستند که هرگز به هم نمیرسند؟ 

لذت همچون سایه ای زودگذر بر پرده ذهن ما نقش میبندد و با ارضای حواس و امیال لحظاتی فریبنده را برای ما رقم می زند. اما شادی آنگاه که به عمق آن می نگریم حالتی پایدار و فراگیر است که از دل معنا و هدف زندگی سر بر می آورد. لذت تجربه ای حسی و وابسته به شرایط بیرونی است. آنگاه که حواس پنج گانه ما تحریک میشوند لذت به وجود میآید اما شادی ریشه در درون انسان دارد و به نوعی هماهنگی بین فرد و جهان پیرامون او بستگی دارد. لذت اغلب با کمال گرایی و میل به کسب بیشتر همراه است در حالی که شادی در پذیرش و قدردانی از آنچه هست ریشه دارد.

🍃🌺🍃🌺

🌺🍃🌺🍃🌺🍃

✍زمان مانند یک رودخانه است

هرگز نمی توانیم به یک آب، دو بار دست بزنیم 

زیرا آن جریان آبی که ازمقابل ما گذشت،دیگر باز نمی گردد…

ازهر لحظه زندگیمان لذت ببریم

🍃🌺🍃🌺

🌺🍃🌺🍃🌺🍃

✍اگر اکنون نه! پس کِی؟

کلیشه‌ی «در لحظه زندگی کن»، شاید به دلیل استفاده‌ی نابجا و نادرست توسط افراد، به جمله‌ای تهی از معنای راستین‌اش تبدیل شده باشد؛ اما حقیقتی انکارناپذیر برای داشتن یک زندگی اصیل است.✔️

تجربه‌ی زنجیره‌وار روزهای سپری شده، ما را وامی‌دارد گمان کنیم این لحظه نیز حلقه‌ای از زنجیره‌ای است که از گذشته ادامه داشته و معلوم نیست تا کی امتداد دارد.

 این روزمرگی چنان با اطمینان توهم ماندگار بودن به ما می‌دهد که امیدواریم لحظه‌ی بعد بهتر از اکنون باشد.🤔

به تعویق انداختن شادی در زمان اکنون، به این مفهوم است که تصمیم گرفته‌ایم در آینده باشیم.

هرگاه شادی را به تعویق بیاندازیم، در واقع رنج را انتخاب کرده‌ایم. نگه داشتن افکار معطوف به گذشته یا آینده ما را در سرزنش دیگران یا بیم آینده  نگاه می‌دارد. به این ترتیب همواره لحظات‌مان را در پریشانیِ اندوه و اضطراب سپری می‌کنیم.😬

چندی پیش، اتفاقی دست داد تا به همراه یک تور مسافرتی خارج از کشور، گردشی یک هفته‌ای داشته باشم. در طی مسیر هم صحبت لیدر گروه شدم. او به مسافرانش لقب «نامزدان رو به موت» داده بود؛ در آن اتوبوسی که عازم سفر بودیم برخی زوج‌های سالخورده‌ای بودند که جوانی خود را قربانی سال‌های بازنشستگی کرده بودند. یعنی زمانی که می‌توانستند در جوانی لذت سفر با همسر خود را تجربه کنند، صرف روزمرگی های زندگی و پس انداز کرده بودند. آنها تصور می کردند در زندگی باید انتظار بکشند تا بعدها از آن لذت ببرند و شاد باشند. مشکل بیشتر این زوجها آن بود که یکی از آنها یا هر دو بیمار بودند یا نقصی جسمانی داشتند و نمی توانستند از این زمان استراحت که آن را به آخرین بخش عمر خود موکول کرده بودند، لذت ببرند.

از دی که گذشت هیچ از او یاد مکن

فردا که نیامده‌ست فریاد مکن

بر نامده و گذشته بنیاد مکن

حالی خوش باش و عمر بر باد مکن

«خیام»

🍃🌺🍃🌺🍃🌺

🍃🌺🍃🌺🍃🌺

‌✍در فرهنگی که قدرت را با سرکوب احساسات یکی می‌داند، گریه کردن اغلب به‌عنوان نشانه‌ای از ضعف تلقی می‌شود.

 از کودکی یاد می‌گیریم که اشک‌هایمان را پنهان کنیم، احساساتمان را سرکوب کنیم و لبخند بزنیم، حتی زمانی که درونمان طوفانی از درد جریان دارد. اما آیا واقعاً قدرت یعنی نادیده گرفتن احساسات؟

در روانشناسی، گریه نه‌تنها نشانه‌ی ضعف نیست، بلکه مکانیزمی طبیعی برای تنظیم هیجانات و کاهش استرس است. 

گریه کردن به بدن کمک می‌کند تا هورمون‌های استرس را کاهش دهد، سیستم عصبی را آرام کند و ارتباطی عمیق‌تر با احساسات درونی‌مان ایجاد کند.

بسیاری از افراد، وقتی احساس غم یا اضطراب دارند، به‌جای مواجه شدن با آن، به سراغ حواس‌پرتی‌های مداوم می‌روند.

 اما سرکوب هیجانات فقط آن‌ها را در ناخودآگاه ما انباشته می‌کند و دیر یا زود، در قالب اضطراب، بی‌قراری، یا حتی علائم جسمی بازمی‌گردد.

شاید بهتر باشد به‌جای پرسیدن «چرا احساسات دارم؟» بپرسیم «چرا فکر می‌کنم نباید این احساسات را داشته باشم؟»

شاید مسئله این نیست که چرا مضطرب یا غمگینیم، بلکه این است که چرا به خودمان اجازه‌ی تجربه‌ی واقعی آن را نمی‌دهیم.

احساسات، نیازی به توجیه ندارند. گاهی، تنها چیزی که نیاز دارند، این است که پذیرفته شوند.