مصباح

آیا حقیقت دارد که اسلام می گوید بیشتر دوزخیان را زنان تشکیل می دهند!!!آیا این بیان توهین به جامعه زنان محسوب نمی شود؟؟

👌بر خلاف آنچه شما تصور کرده اید در روایات ما آمده است که بیشتر بهشتیان را زنان تشکیل می دهند .

❕امام صادق علیه السلام فرمود ؛

« بیشتر اهل بهشت را زنان مستضعف تشکیل می دهند ، خداوند از ضعف و ناتوانی آنان آگاه بود لذا آنان را مورد رحمت و عطوفت خود قرار داد »

📚وسائل الشیعه ج 20 ص 168

❕در نقل دیگری آمده است:

« فضیل از امام صادق علیه السلام سوال کرد که مردم می گویند بیشتر دوزخیان را زنان تشکیل می دهند ، امام علیه السلام پاسخ داد چگونه چنین چیزی ممکن است در حالی که مرد در بهشت با هزار زن از زنان بهشتی دنیوی می تواند ازدواج کند »

📚الفقیه ج 3 ص 468

(👌این روایت ممکن است برای برخی این شائبه را به وجود بیاورد که چرا مردان در بهشت می توانند با زنان فراوانی ازدواج کنند اما زنان این حق را نداشته باشند تا با مردان فراوانی ازدواج کنند ، در گذشته در این رابطه توضیح داده ایم که از ظاهر نصوص بر می آید در صورت تمایل زن بهشتی ، حق ازدواج متعدد در بهشت برای او ثابت است ؛) 

❕البته در نقلی از پیامبر گرامی آمده است که خطاب به زنان فرمود ؛

« گویا می بینم که اکثر دوزخیان را شما تشکیل می دهید ، پس به اندازه توان در مسیر تقرب الهی بکوشید …»

📚وسائل الشیعه ج 20 ص 25

👌این سخن اشاره به آن است که اگر زنان به وظائف و تکالیف خود توجه نکنند و سبب آلودگی خود و مردان اجتماع شوند ، طبیعی است که اکثر آنها وارد دوزخ می شوند و هم بار گناهان خود و هم بار گناهان تمام کسانی را که به فساد کشیده اند ، به دوش می کشند.

والدينى كه به کودک عشق و

محبت ميدهند و به او احترام

مي گذارند، اما به او اجازه نمي دهند

به حقوق کسی تجاوز كند،

فرزندانى با محبت، كمك كننده،

آرام و مهربان خواهند داشت.

اين روش تربيتى بهترين روش است.

کودکان بدون آرزو نسازید!!

اطراف فرزندتان را مملو از وسیله و اسباب بازی نکنید!

فرزندانتان را به کودکانی بدون آرزو تبدیل نکنید، غالبا در مواقعی برایش اسباب بازی بخرید که خودش درخواست و آرزوی وسیله را کرد و مدت زمانی برای به دست آوردن آن اسباب بازی انتظار کشید.

هرگز فراموش نکنید این یکی از اصول تربیت فرزند شاد با روحیه سالم است.

 تربیت یعنی ایمن سازی جاده، یک موقع هم هست که ما رشد را بتن می بینیم وتربیت را قالب. به این حالت، ساختار تربیت یا ساختار ایمنی می گوییم. یک قالب داریم، بتن را داخل آن می ریزیم شکل می گیرد. ساختمان سازی ها را دیده اید؟ بتن طبع سیال دارد میل به رفتن دارد باید قالب جلویش بگذاریم تا نرود. قالب فشار می آورد بتن هم فشار می آورد این دوتا درگیرند تا بتن سفت شود وقتی که سفت شد ستون تشکیل می شود بعد سقف بعد ساختمان بالا می رود. تربیت قالب است، محتوای آن بتن است که رشد است.

چه موقعی باید تنبیه کنیم؟ تنبیه مال زمانی است که کودک از فضای ارزش ها خارج شود. کودکی که از فضای ارزش ها خارج می شود یعنی در حال خروج از قالب است باید جلویش گرفته شود، با قدرت، بدون خشونت. تنبیه مال این زمان است تا کودک شکل بگیرد و بداند که از ارزش ها نباید بیرون برود. تنبیه فقط مختص عرصه ی ارزش هاست نه عرصه ی اهمیت ومهارت ها. ما در مهارت ها نباید تنبیه کنیم، در مهارت ها باید اجازه بدهیم که اشتباه کنند، تمرین کنند تجربه کنند و جلو بروند. در عرصه ی ارزشهاست که ما خط قرمز داریم..

 رفتار بچه ها را چگونه می بینیم. یک سری کارهای مثبت بود که در منطقه ی سبز بودند یک سری کارها بود که در منطقه ی زرد بود که چندان بد نبودند ویک سری کارها بودند که تعدادش خیلی کم بود و در منطقه قرمز بودند و ما باید برخورد کنیم. منطقه قرمز ارزش های ما هستند قالب را ارزش های ما تعیین می کنند و وقتی ارزشها را نشناسیم نمی توانیم قالب تربیت را بسازیم و بتن هرزمی رود… 

” تربیت در سکوت شکل می گیرد” اگر مسیر و جاده را به درستی نشناسیم نمی توانیم آن را درست علامت گذاری کنیم، کودک منحرف می شود بعد کتک می خورد و مجازات می شود در حالیکه ما باید جاده را علامت گذاری کنیم و به همین دلیل اصل و اصول مهم هستند اگر این دو را نشناسیم و برایمان شفاف و روشن نباشد آنوقت مجبوریم که خشونت به کار ببریم. تنبیه ابزار تربیت است و تربیت ایمن سازی جاده رشد است و رشد جهت دارد.

اصل خود را ببینید که کجاست؟ اصل باید برای تک تک ما روشن باشد یک مسـئله ی مهم در جامعه ما این است که در زندگی ده ها اصل داریم در صورتیکه اصل یکی باید باشد. به این دلیل است که سردرگم و گیج هستیم. نمی دانیم که با بچه هایمان چه باید بکنیم چون اصلاً نمی دانیم بچه هایمان چه می خواهند. آیا نقطه اصل ما تحصیل است؟ آیا پول است؟ دلبستگی است؟ محبت است؟ باید برای خودمان شفاف کنیم. حاضرین: خوب پول لازمه! استاد سلطانی: بله پول لازمه اما آیا اصل ما هست یا نه؟

آیا تحصیل مهم است؟؟؟ تحصیل بسیار مهم است اما هرگز ارزش نیست. اگر به عنوان مثال تحصیل که جزو حوزه ی اهمیت ها است را در جای ارزش ها بگذاریم، راه را اشتباه رفته ایم و به دنبال آن بقیه مسیر را هم اشتباه می رویم.

حالا علم چیست؟؟؟ علم ارزش است، مدرک مهم است. در صورتیکه امروزه جایشان با هم عوض شده است و علم را فدای مدرک می کنیم. اهمیت را بالا برده ایم ارزش را پایین آورده ایم یعنی مدرک را در مرتبه ی ارزش، و علم را در مرتبه ی اهمیت گذاشته ایم. به این ترتیب بقیه ی مسیر نیز اشتباه  شکل می گیرد. وقتی مدرک ارزش بشود، اصول، طبقه ی بالای مدرک و اصل، به اصطلاح فوق تخصص می شود و بعد به کلی از جاده بیرون می زنیم و منحرف می شویم و تا به خاکی نزنیم و اشتباهاتمان را متوجه نشویم و بر نگردیم راه را پیدا نمی کنیم.

دنبال این نباشید که یک نفر بیاید و به شما بگوید اصل چیست. در دین مان هم به ما این اجازه داده نشده، ما طبق دین و اعتقاداتمان می گوییم که اصل خداوند است چون 5 تا اصول دین داریم که اولی اش توحید است 4 تای دیگر طلبمان. می دانید که در اصول دین اجازه ی تقلید نداریم؟ می دانید؟ اکثراً هم که تحصیلکرده هستید، چند ساعت تحقیق تا به حال راجع به توحید داشته اید؟ همون که تو مدرسه بهمون گفته بودند همان را بلدیم. پس از تقلید هم حتی پایین تریم به همین دلیل است که نمی توانیم ایمان داشته باشیم به همین دلیل است که نمی توانیم توکل داشته باشیم چون خودمان اصل و اصول را نشناخته ایم. اصل را باید بشناسیم و برای شناختن باید کار بکنیم ، هیچ راه دیگری هم ندارد به همین دلیل است که ما نسخه نمی دهیم…