مصباح

خداوند عهده دار کار حضرت یوسف شد.

پس قافله ای را نیازمند آب نمود تا او را از چاه بیرون آورد سپس عزیز مصر را نیازمند فرزند نمود تا او را به فرزندی بپذیرد.

سپس پادشاه را محتاج تعبیر خواب کرد تا او را از زندان خارج کند سپس همه مصریان را نیازمند غذا نمود تا او عزیز مصر شود.

 اگر خدا عهده دار کارت شود همه عوامل خوشبختی را بدون اینکه احساس کنی برایت آماده میکند فقط با صداقت بگو کارم را به خدا می سپارم.

《 افوض امری الی الله، ان الله بصیر بالعباد》

💖 خدایا فقط تو ما را کفایت است در دوران تاخت وتاز کرونایی…💖

🔸 آيا علما از منصب حكومت معزولند؟

🔹 اكنون بايد ديد اين كه امام (ع) در زمان حيات خود طبق اين روايت منصب قضاوت را براى فقها قرار داده و بنا به روايت. عمر بن حنظله. هر دو مقام رياست و قضاوت را به آنان واگذار كرده است آيا وقتى كه امام از دنيا رحلت فرمودند فقها خودبخود از اين مقام بركنار مى‌شوند؟ تمام قضات و امرائى كه ائمه (ع) قرار داده بودند با رفتن خودشان از منصب رياست و قضاوت معزول مى‌گردند يا نه؟

▫️ با قطع نظر از اين معنى كه وضع و ولايت امام (ع) با ديگران فرق دارد و بنا بر مذهب شيعه تمام دستورات و اوامر ائمه (ع) در زمان حيات و مماتشان لازم الاتباع است بايد ديد وضع مناصب و مقاماتى كه در دنيا براى اشخاص تعيين مى‌شود چگونه است؟

▪️ در رژيمهاى دنيا چه سلطنتى و چه جمهورى يا هر شكل ديگر اگر رئيس جمهور يا سلطان وقت از دنيا رفت، يا اوضاع دگرگون شد و رژيم تغيير كرد مقامات و منصبهاى نظامى به هم نمى‌خورد، مثلا درجه يك سپهبد خودبخود از او گرفته نمى‌شود، سفير از سفارت عزل نمى‌گردد، وزير ماليه، استاندار، فرماندار، و بخشدار از مقام خود بركنار نمى‌شوند. البته رژيم جديد و دولت بعدى مى‌تواند آنان را از مقامشان بركنار و عزل نمايد، ولى اين مناصب خودبخود سلب نمى‌گردد. بعضى امور است كه خودبخود از بين مى‌رود، مثل اجازه حسبيه‌ يا وكالتى كه فقيه به كسى مى‌دهد كه در فلان شهر امورى را انجام دهد. اگر فقيه فوت شود اين امر هم زايل مى‌شود. اما اگر فقيه فرض بفرماييد قيم براى صغيرى، يا متولى براى موقوفه اى تعيين كرد با فوت او اين مناصب از بين نرفته به حال خود باقيست.

منبع؛ ولایت فقیه، امام خمینی - صفحه 95

📚 در شستن صورت در وضو چه مقدار باید شست و آیا از آیه وضو می توان در اینجا استفاده کرد؟

▪️ بديهى است كه پاسخ اين پرسش را از ظاهر آيۀ ياد شده نمى‌توان استفاده كرد و دلالت آيه بر مقدار و محدودۀ اين شست و شو قطعى نيست. و اگر دلالتى در كار باشد، ظنى است، بدين جهت استنباط اين حكم، اجتهاد شمرده خواهد شد و موضع آن موضع اجتهاد خواهد بود. و همين است كه فقهاى مذاهب پنجگانه اسلام در مقابل‌ استنباط حكم آن داراى نظر واحدى نيستند.

▫️ فقهاى جعفرى معتقدند: در وضو، بايد صورت را از بالاى پيشانى يعنى از جايى كه موى سر روييده تا پايين صورت- آخر چانه- شست.

فقهاى حنفى، مالكى، حنبلى و شافعى معتقدند: از جايى كه موى سر روييده تا زير چانه بايد شسته شود. عامل پيدايش اين نظريه‌هاى گوناگون، صريح نبودن آيه در حكم ياد شده و اعمال اجتهاد از سوى فقهاى مذكور است.

▪️ از سوى ديگر، تعيين محدودۀ «وجه» به لحاظ پهناست كه آن هم مورد اختلاف است.

فقهاى جعفرى گفته‌اند: پهناى صورت كه بايد در وضو شسته شود عبارت است از مقدارى كه بين انگشت وسط و شست قرار مى‌گيرد. و شستن زايد بر آن- يعنى سفيدى ميان گوش و موى صورت- لازم نيست.

ابن رشد قرطبى در كتاب گرانسنگ خود بداية المجتهد (ج 1، ص 11) از مالك بن انس اصبحى پيشواى مذهب مالكى- نظريه‌اى همانند نظريه فقهاى شيعه نقل كرده است.

فقهاى حنفى و شافعى علاوه بر مقدار ياد شده، معتقدند گوش نيز جزء صورت به حساب مى‌آيد و به هنگام شستن بايد آن را هم شست.

▫️ علماى اهل سنت در شستن گوش با صورت سه نظر مختلف دارند:

الف: وجوب شستن ظاهر و باطن گوشها (كه اين قول از زهرى است) 

ب: وجوب شستن جلو گوشها با صورت و مسح كردن پشت گوشها و سر (اين قول از حسن بصرى و شعبى است و اين دو از پيشوايان مذاهبى هستند كه از بين رفته است.)

ج: عدم وجوب شستن گوشها، به اين دليل كه از صورت به حساب نمى‌آيند (اين قول از ابن مبارك و ثورى كه يكى از پيشوايان مذاهب است نقل شده است).

ادوار فقه و كيفيت بيان آن؛ ص: 199 - محمد ابراهيم جناتى شاهرودى ‌

❇️ قال رسول الله صلى الله عليه و آله :

 مَن كانَ مسلما فلا يَمكُرْ و لا يَخدَعْ ؛ فإنّي سَمِعتُ جَبرئيلَ عليه السلام يقولُ : إنّ المَكرَ و الخَديعَةَ في النّارِ . ( امالی ص 344)

❇️  روابط بین انسانها در جامعه اسلامی باید بر اساس صداقت ،رفاقت،دلسوزی و خیر خواهی باشد، نه بر اساس فریبکاری و این که بخواهند یکدیگر را فریب بدهند! …

🔻 گاهی فریب در مسائل مربوط به معاملات و تجارت و بازار می آید که البته بد است، لکن زیانِ آن به قدرِ همان پولی است که بر اثر فریب جابجا می شود… گاهی اوقات دائره وسیع تری پیدا می کند، اولاً خدعه به یک نفر نیست به یک جمع و جماعت است ، ثانیاً آنچه از دست می رود ،ده تومان و صد تومان و هزار تومان نیست،

🔻 گاهی دین از دست می رود! گاهی مسائل عمده از دست می رود! لذا در روابط اجتماعی ، درکارهای بزرگ، بالخصوص در کارهای مملکتی ، در کارهای سیاسی در کارهای گروهی و کارهای مربوط به تبلیغات دینی ، باید خیلی مراقبت کرد که صفا و صداقت حاکم باشد نه مکر و خدعه. پیغمبرمی فرماید : از جبرئيل عليه السلام شنيدم كه مى گفت: همانا نيرنگ و حيله گرى در آتشند. یعنی فردی که دارای این عنوان است جایش درون آتش است.

🔹 [شرح حدیث از امام خامنه ای مدظله العالی، مقدمه درس خارج مورخ 28/2/94 ]

❇️ قال رسول الله(صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَآلهِ وَسَلَّمَ):

 أَغْفَلُ النَّاسِ مَنْ لَمْ یَتَّعِظْ بِتَغَیُّرِ الدُّنْیَا مِنْ حَالٍ إِلَى حَالٍ ( بحارالانوار، ج77، ص112 )

❇️ غافل ترین مردم کسی است که از تغییرات و تبدّلاتی که در عالم وجود دارد و بالخصوص در میان انسان ها بوجود می آید، پند نگیرد؛ چون این دنیا پُر از موجبات پند است؛ چنانچه در آیه کریمة قرآن آمده است:🔻🔻

 وَ سَکَنْتُمْ في‏ مَساکِنِ الَّذينَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ. به کسانی که به دولت و مقامی رسیدند، تذکر می دهد، می گوید: این جایی که شما امروز نشستید، قبل از شما یک عده دیگری نشسته بودند، آن ها رفتند، شما آمدید.

🔻 از این تبدّلِ حالات، تغیر مسیر تاریخ بشر، بالا رفتن ها، پایین آمدن ها، انسان باید پند بگیرد. پند هم انواع و اقسامی است، فقط این نیست که انسان احساس کند این نعمت زوال پذیر است، البته این یکی از پند هاست. اگر امروز من و شما نعمتی داریم، دیگران هم قبل از ما بودند که این نعمت را داشتند، از آن ها گرفته شد. … تصور نکنیم ابدی است، تصور نکنیم تضمین شده و قطعی است.

🔻 این نعمت را بایستی با شکر الهی و ادای وظیفه نعمت حفظ کرد. … کمک الهی، هدایت الهی نسبت به مومنین، نسبت به شاکرین؛ و عکسش غضب و سخط الهی، نقمت الهی برای نا سپاسان. در زمان خودمان و به چشم خودمان، از نزدیک دیدیم که خدای متعال به (عمل کننده دستورات الهی) اجر می دهد وبه کفران کننده نعمت، نقمت می دهد.

🔻 این ها را در مقابل چشم خودمان مشاهده کردیم. این هم یک سلسله از پندهاست. پس کسی که این ها را نگاه نمی کند، پند نمی گیرد، واقعا غافل است.

🔹 [ شرح حدیث از امام خامنه ای مدظله العالی 16/ 2/ 93]