مصباح

◀️بیان صریح امام  خمینی رحمةالله علیه 

ناظر به لزوم مبارزه با انحراف مسئولین 

امروز اسلام به شما محتاج است، قرآن کریم محتاج به شماست؛ خودتان را اصلاح‌ کنید! شما هم خودتان را اصلاح کنید؛ این طبقه هم خودش را اصلاح کند. اگر هر کس یک جایی،- فرض کنید-، یک صورت روحانی به خودش داد و چهار تا از این تفنگدارها را دور خودش جمع کرد و شروع کرد خلاف آن چیزی که وظیفه روحانی است، اسلام را به باد داده. امروز نمی‌گویند زید این کار را کرده؛ می‌گویند جمهوری اسلامی این است. منعکس می‌کنند، این جمهوری اسلامی. وظیفه سنگین. مسئولیت سنگین و همه‌تان مسئول خواهید بود. اگر یکیتان یک کاری بکند، دیگری ساکت باشد، او هم مسئول است. اگر یکی خلاف کرده، همه باید بروید دنبالش که آقا چرا؟ لازم نیست که کُتک کاری بکنید، مواخذه کنید. اگر یک نفر خلاف کرد، بیست نفر از شماها رفت گفت نکن، این کار صحیح نیست، تحت تاثیر واقع می‌شود. اگر یک معمّم، یک صورت معمّم، یک کار خلاف کرد، از اطراف، معمّمین هجوم به آن آوردند که چرا این کار را می‌کنی؟ نمی‌کند دیگر. اگر من یک خلافی کردم همه‌تان هجوم آورید که چرا این کار را می‌کنی؟ من سر جایم می‌نشینم. همه‌تان مسئولید، همه‌مان مسئولیم. امروز مسئولیت، بزرگ است برای ما، ما نصف راه هستیم و من خوف این را دارم که قضیه ما قضیه هیتلر بشود.     

 16 تیر 1358

۱ : اگر روحانیت در برابر انحراف مسئولین روحانی ساکت بنشیند باید فاتحه اسلام و نظام را خواند 

۲ : اعزه ، طلاب ، علما….

واقعا دربرخی مجموعه های حوزوی انحراف نیست؟ رانتخواری نیست؟ فساد نیست؟ سهم خواهی نیست؟ دیکتاتوری نیست؟ 

اگر بگوییم نیست احتمالا باید بصیرتمان را بازنگری کنیم 

واگر بگوییم هست و ما سکوت کرده ایم باید غیرتمان را بازنگری کنیم .

۳: راه حل مشکلات در مجموعه ها ، سکوت کردن نیس ،پچ پچ کردن در اتاقهای اداره نیست ، ملاحظه کاری نیست بلکه باید مطالبه کرد ، تذکر داد ، نقد کرد ، 

◀️آرمانهای امام را دریابیم 

◀️انقلاب را دریابیم 

◀️اسلام را دریابیم

❎مواظب هیتلرهای معمم باشیم .

امام جواد علیه السلام 

ثَلاثُ خِصالٍ تَجتَلِبُ بِهِنَّ المَحَبَّةَ: اَلنصافُ فِى المُعاشَرَةِ و َالمُواساةُ فِى الشِّدَّةِ وَ الاِنطِواعِ وَ الرُّجوعُ إِلى قَلبٍ سَليمٍ؛

با سه خصلت، محبّت (ديگران) به دست مى ‏آيد: انصاف در معاشرت، همدردى (با ديگران) در سختى‏ ها، و بازگشت به قلبى پاك.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج75، ص82، ح77

پول‌دارها و فانتزی‌بازی دین و اخلاق!

🔻مهراب صادق‌نیا:

🔹در روزگار ما پول‌دارها برای خودشان از هر چیزی فانتزی می‌سازند؛ از دوچرخه و موتور و ماشین‌های کلاسیک گرفته تا ورزش و هنر و ادبیات و مدرک. آن‌ها فکر می‌کنند چون پول دارند می‌توانند هر چیز را به اسباب‌بازی تبدیل کنند؛ خواه توپِ گُلف و بلیارد باشد و یا بیماری و فقر دیگران.

🔹این سال‌ها دین و اخلاق نیز وسیله‌ی بازی خوبی برای آن‌ها شده‌اند. آن‌ها می‌توانند هیئت‌های مذهبی لاکچری، مدّاح‌های ویژه، و نذری‌های آن‌چنانی داشته باشند. می‌توانند پائین برج‌های‌شان را بکنند حسینیّه، و هر از چندی کمی از آن “چی‌چیِ کف دست‌ها” بیاورند و به عنوان سهمین به بیوت مراجع بدهند و بشوند سمبل دین‌داری. بعد هم یک منبری پیدا بشود و پول‌داری و دین‌داری یکی بکند. بی‌چاره فقیرها که آخرین دل‌خوشی‌شان همین نماز و روزه‌ای بود که می‌خواندند و حالا هم پول‌دارها صاحبش شده‌اند. معلوم نیست سالانه چقدر باید به دلیل بی‌پولی ثواب از دست بدهند!

🔹کمک به فقیرها هم شده است فانتزی پول‌دارها. آن‌ها هر از چندی هوس می‌کنند غذا و لباسی به فقیران بدهند و این‌جوری کمی حال کنند که شکم گرسنه‌ای را سیر کرده و تنِ برهنه‌ای را پوشانده‌اند. کسی نیست حساب و کتاب کند که این همه مؤسسه به نام کمک به نیازمندان راه می‌افتد و گاهی بودجه‌های کلانی در آن‌ها گُم‌گور می‌شود، چگونه اداره می‌شوند و پای زن و فامیل کدام رئیس و وزیر در میان است.  این همه کنسرت، مسابقه‌ی ورزشی، جشنواره، و … به نام نیازمندان برگزار می‌شود، پول‌شان چه می‌شود و چه گرهی از فقر و بدبختی این کشور باز می‌کنند. راستی اگر نیازمندها نبودند این آدم‌ها با چه چیزی می‌خواستند پُز بدهند و تفریح کنند؟

🔹راستش این است که در جامعه‌ی ما، فقیرها هم به فانتزی پول‌دارها تبدیل شده‌اند. از دولت‌ها گرفته‌ها تا نمایندگان مجلس و شورای شهر همه و همه افتخار می‌کنند که به نیازمندان رسیدگی کرده‌اند و می‌کنند؛ اما عجیب این است که نیازِ و نیازمندان همواره باقی هستتد؛ چون اگر این فانتزی از بین برود، چیزی نیست که بشود به آن افتخار کرد و با آن بازی.

🔹کاش این بازی تمام شود و به‌جای سیر کردن شکم نیازمندان، فقر و نیازمندی ریشه‌کن شود. کاش کسی به این مردم یارانه ندهد، ولی کاری کند که هر پدری این احساس را داشته باشد که با کمکِ زور بازوی خود، شرمنده‌ی زن و بچه‌اش نیست.

🔸کانال «اخلاق در حوزه اجتماع»

امام علی علیه السلام

لا تواخِ مَن یَستُرُ مَناقِبَکَ وَ یَنشُرُ مَثالِبَکَ.

با کسی که خوبیهایت را می پوشاند و عیبهایت را آشکار می سازد برادری مکن.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 418 ، ح 9565

🔴ترس ما از حساب ، از بدحسابی خود ما ست ❗️

 مردم در کراهت داشتن موت و ترس از آن بسیار مختلفند . و اما خوف و کراهت متوسطین، یعنی آنهایی که ایمان به عالم آخرت ندارند، برای آن است که وجهۀ قلب آنها متوجه به تعمیر دنیاست و از تعمیر آخرت غفلت ورزیدند، از این جهت میل ندارند از محل آبادان به جای خراب منتقل شوند، و این نیز از نقص ایمان و نقصان اطمینان است، والّا با ایمان کامل، ممکن نیست، اشتغال به امور دنیّه ( امور پست) دنیویه و غفلت از تعمیر آخرت. بالجمله، این وحشتها و کراهت و خوفها برای نادرستی اعمال و کج رفتاری و مخالفت با مولاست،

🔵 و الّا اگر مثلاً حساب ما درست بود و خود ما قیام به محاسبه خود کرده (بودیم) وحشت از حساب نداشتیم، زیرا که آنجا حساب عادلانه و محاسب عادل است، پس ترس ما از حساب ، از بدحسابی خود ما است و از دغل بودن و دزدی، (نه) از محاسبه.

[ امام خمینی ، چهل حدیث ، نشر رجاء ، تابستان 68 ، ص 304 و 305 ]