مصباح

چند اشتباه رایج مادران

🔸اجازه نمی‌دهید دیگران مراقب فرزندتان باشند (او را شدیدا به خود وابسته می کنید. بعد از یکی دوسالگی کودک را می توان چند ساعتی به اقوام نزدیک سپرد و از سه سالگی کودک باید به مهد کودک برود)

🔸فرزندتان را در سنین بالا روی تخت خود می‌خوابانید

🔸 برای کودکتان هزاران اسباب بازی می‌خرید

🔸 می‌خواهید از فرزندتان انیشتین بسازید

🔸کودکتان رابا بچه های دیگر مقایسه می کنید. 

آیا شما قادر به هدایت جت بوئینگ 747  هستید؟ آیا قادر به جراحی قلب باز هستید؟ آیا شما می توانید یک کتاب فلسفه ی ژاپنی را به فارسی ترجمه کنید؟ سه تا سوال از شما کردم سه تا “نه نمی توانم” از شما گرفتم. در این مبحث با این جواب ها خیلی کار داریم.

حال می رویم سر اصل مطلب، یک مفهوم دیگر شخصیت، رشد اجتماعی و اعتماد به نفس و عزت نفس است. در این مبحث می خواهیم اعتماد به نفس و عزت نفس را تمرین کنیم. پس وقتی می گوییم شخصیت مطلوب یعنی کسی که اعتماد به نفس و عزت نفس بالایی دارد. و وقتی می گوییم شخصیت نامطلوب یعنی کسی که اعتماد به نفس و عزت نفس پایین یا متزلزلی دارد. این دو عبارت خیلی برای شما آشناست و تقریباً با هر مادری صحبت می کنم گله دارد که اعتماد به نفس فرزندم پایین است و می خواهم که بالا برود.

 بیشتر روی اعتماد به نفس تأکید دارند و کمتر کسی به ویژگی های عزت نفس اصرار می کند.  زیربنای شخصیت اعتماد به نفس و عزت نفس است. اعتماد به نفس در حوزه ی مهارت ها است. اعتماد به نفس یعنی دیدن توانایی ها و اعتماد به توانایی ها. عزت نفس در حوزه ی ارزش ها است، یعنی دیدن منزلت، مقام و جایگاه انسان در هستی.

مادر مهمترین منبع قابل دسترسی برای تقویت ریشه های اعتماد بنفس برای کودک به شمار می‌رود به طوری به بررسی ها نشان می‌دهد مادرانی که فرزند خود را مورد شماتت قرار میدهند، فرزندانی با اعتماد به نفس پایین تربیت می کنند.

طرح اولیه شکل گیری شخصیت افراد ناشی از برخورد مادر و کودک است به طوری که ریشه همه برداشت های کودک در آینده است که تغییر آن به سختی صورت می گیرد. 

بعد از پدر ومادر،خواهر و برادر و همسالان نقش مهمی در برداشت کودک از خودش را دارند.

هماهنگی بین پدر و مادر؛ عامل تربیّت فرزند

شما، هم‌ دست راست دارید و هم ‌دست چپ، اگر این دو به‌صورت مستقل تصمیم میگرفتند، شما دیگر با این دو دست نمیتوانستید کاری را انجام بدهید. اما چون این دو دست خود تصمیم گیرنده نیستند، بلکه مغز و اراده انسان است که بر دست راست و چپ حکومت میکند و اوست که تصمیم میگیرد، لذا دست‌ها باهم همکاری میکنند و هماهنگ‌اند.

با یک‌ دست کاغذ میگیرید و با یک‌دست مینویسید. خیّاطها با یک‌دست پارچه را میگیرند، با دست دیگر می‌دوزند. آشپزها با یک‌دست، دیگ را میگیرند، با دست دیگر غذا را به هم میزنند و چون فرمانده یکی است این دودست این‌چنین باهم همکاری میکنند. اگر خدای‌ناکرده در وجود ما دو فرمانده وجود داشت معلوم است که چه اتفاقی میافتاد.

حال فرض کنید، اگر پدری نسبت به بچه‌ی خود تندی کند، مثلاً بگوید: چرا این کار را کردی؟ آن‌گاه مادر بگوید: اتفاقاً کار بچه درست بوده و خوب کاری هم کرده است. یا یکی به بچه بگوید: تو خیلی بیادب هستی. دیگری به او بگوید: اتفاقاً تو از همه مؤدبتر هستی. 

یکی بچه را بزند و دیگری او را نوازش کند. 

چنین برخوردهایی موجب میشود که بچه بی‌تربیت بار بیاید. وقتی این‌گونه عمل شود، بچه شکایت پدر را به مادر و شکایت مادر را به پدر میبرد و ضمن این‌که بین آن‌ها دعوا راه میاندازد، خود بچه نیز نسبت به پدر و مادر بی اعتقاد و بی اعتماد می شود.

داشتن ثروت و مال هم گرفتاری است.دارایی گرفتاری است.در روز قیامت انسان قدم از قدم بر نمی دارد،مگر این که باید جواب چند سوال را بدهد.اول از عمر سوال می کنند که آن را در چه راهی مصرف کردی؟بعد از جوانی سوال می کنند که آن را چگونه گذراندی؟ بعد از مال سوال می کنند که آن را در چه راهی مصرف کردی؟ بعضی ها جوانی خود را به بدی و نا اهلی سپری می کنند،پیر که می شوند به مسجد می آیند.  در جوانی پاک بودن شیوه پیغمبری است   ورنه هر گبری به پیری می شود پرهیزگار

 در حدیث داریم: بهترین جوان ها،آن جوانانی هستند که در سن جوانی خود را شبیه پیران می کنند. عبا و قبا و محاسن و اهل نماز شب و خمس بده هستند.

( منبع: در محضر مجتهدی جلد دوم ص 246 )