مصباح

گاهی فقط بايد ديدگاهمان را عوض كنيم تا… 

نگوييم: “فرزندم لجباز است “

بگوييم: “به دنبال استقلال است

او دارد “من” وجودی خويش را می شناسد و هويت خود را پيدا می كند و من خوشحالم كه مي تواند “نه” بگويد و توانايی مخالفت و ابراز عقيده اش را دارد.

بسياری از مشكلات و مسائل بين والدين و فرزندان ناشی از سوء تفاهم است. كودك به دنبال امنيت در آغوش مادر می گردد و مادر گمان مي كند كودك “بغلی” شده … 

كودك از وحشت ديدن يك برنامه تلويزيونی شب ها به اتاق والدين پناه می برد و ظن پدر اين است كه او وابسته شده و در اين مورد خاص هم به كودكی كه در جست و جوی خودشناسی ست برچسب “لجباز” می خورد.

زمانی كه اندكی زاويه ديدمان را تغيير دهيم و فرزندمان را طوری ببينيم كه در حال شناخت هويت خود و تلاش براي مستقل شدن است، به جای عصبانی شدن مراقبش خواهيم بود و كمكش خواهيم كرد.

✳️ ارزش رفع نیاز مردم در نزد خداوند

🔺قال مولانا الامام علی بن الحسین علیه‌السلام:

💎 «مَنْ أطْعَمَ مُۆْمِنا مِنْ جُوعٍ أطْعَمَهُ اللّهُ مِنْ ثِمارِ الْجَنَّةِ، وَ مَنْ سَقی مُۆْمِنا مِنْ ظَمَأ ‏سَقاهُ اللّهُ مِنَ الرَّحیقِ الْمَخْتُومِ، وَ مَنْ كَسا مُۆْمِنا كَساهُ اللّهُ مِنَ الثّیابِ الْخُضْرِ

🔻امام سجاد (ع) می‌فرماید:

💎 هركس مۆمن گرسنه‌ای را طعام دهد خداوند او را از میوه‌های بهشت اطعام می‌نماید، و هر كه تشنه‌ای ‏را آب دهد خداوند از چشمه گوارای بهشتی سیرابش می‌گرداند، و هركس مومن برهنه‌ای را لباس بپوشاند ‏خداوند او را از لباس سبز بهشتی خواهد پوشاند.‏»🍃

📚مستدرك الوسائل: ج 7، ص 252، ح 8. 

۹ توصیه ناب از مرحوم آيت الله كشميرى:

۱- حتماً دقایقی از ساعات رازآمیز روزه داری خود را به برترین عبادت اختصاص دهید و آن هم چیزی نیست جز «تفکر»! با خود و خدای خود خلوت ‌کنید.

خصوصاً به نوع رابطه حضرت حق با خودتان بیندیشد؛ امید است ابوابی از معرفت به روی تان باز شود.

۲- یکی از مهم ترین حالت های بندگی خصوصاً در رمضان المبارک، حالتی است که توصیه ى مؤکد نبی مکرم است و آن «سجده طولانی» است.

فقط خدا و اولیاء الهی می دانند هنگام سجده ى عبودیت چه بارانی از ابر رحمت و چه برکاتی از عالم ربوبیت بر سر شما می بارد.

حتماً در روز یک سجده ى طولانی داشته باشید.

۳- آغاز ماه رمضان حتماً نیت کنید فقط براى الله روزه بگیرید؛ فقط الله!

آداب روزه داری را تا آنجا که نشاط دارید، انجام دهید:

“کمیت گرا نباشید؛ کیفیت جو باشید!”

دنبال ختم آیات و ادعیه نباشید؛ بلكه درپی هضم آنها باشید!

غذای اندک را خوب بجوید تا جزء جان تان شود.

بزرگترین مشکل ما قشری نگری به دین و شریعت است.

با خود فکر کنید آنقدر در سال های قبل با ولعِ زیادخوانی اعمال انجام دادید، به کجا رسیدید؟!

۴- حتی المقدور بر سفره ى خانه خود افطار کنید؛ حتی در مساجد افطار نکنید.

بگذارید برکت افطار و دعای مستجاب لحظه ی افطار به خانواده و خانه ى شما تعلق گیرد.

در ضمن، هنگام افطار دِلال کنید!

دِلال چیست؟

در اول دعای افتتاح عرض می کنیم: «مدلاً علیک»

“دِلال يعنى ناز کردن”

هنگام افطار برای خدا ناز کنید! چون براش روزه ‌گرفتید وحضرتش خوان کرم گسترده؛ لقمه ى اول را نزدیک دهان ببرید، اما نخورید! دعا کنید؛ یعنی به خدا عرض کنید: “اگر حاجتم را بدی، افطار می کنم!”

به این حالت می گويند دِلال؛ معجزه می كند!

۵-رمز ماندگاری در ضیافت الهی رمضان کیمیای«حُسن خلق» است.

با فرزندان، خویشان و دوستان خود با اکسیر حسن خلق و مهربانی برخورد ‌کنید.

همیشه خصوصاً در این ماه خوش برخورد باشید.

لحظه ى عصبانیت و خشم شما همان لحظه اخراج شما از این مهمانی الهی است!

۶- کشتی رؤیایی رمضان سوار بر امواج دریای «اشک »به ساحل نجات می رسد!

از خدای سبحان در این ماه خصوصاً اسحار سحرآمیز آن اشک و گریه درخواست کنید.

البته شرط سحرخیزی و اشک ریزی دل شکسته داشتن است.

۷- از ابتدای ماه رمضان باید هدف گذاری شما “لیلة القدر” باشد که جان رمضان است.

در این خصوص، سخن زیاد است؛ لکن، «مصلحت نیست که از پرده برون افتد راز»

فقط سعی کنیم شب قدر در  ما واقع شود نه در ماه!

۸- این ماه ماه «ربیع القرآن» ماست.

 در این بهار قرآنی هرروز یک آیه را انتخاب کنید و تا افطار به طور متناوب تلاوت و در پیرامون آن تدبر نمایید. امید است دم دمای افطار آن آیه برای شما پرده از رخسار بردارد!

۹- در سراسر ماه رمضان توجه شما به روزه دار حقیقی و انسان کامل یعنی وجود ذی جود حجة بن الحجج البالغة (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)نبايد منقطع شود.

روزه و نماز و بندگی شما از کانال آن حضرت به بارگاه باری تعالی بار می یابد.

📙#حکایتی_بسیار_زیبا_و_خواندنی

كشاورزی هر سال که گندم میكاشت، ضرر میكرد.

تا اینكہ یك سال تصمیم گرفت، با خدا شریك شود و زراعتش را شریكی بكارد. 

اول زمستان موقع بذرپاشی نذر كرد كه هنگام برداشت محصول، نصف آن را در راہ خدا، بین فقرا و مستمندان تقسیم كند.

اتفاقاً آن سال، سال خوبی شد و محصول زیادی گیرش آمد.

هنگام درو از همسایه‌هایش كمك گرفت و گندمها را درو كرد و خرمن زد.

اما طمع بر او غالب شد و تمام گندمها را بار خر كرد و به خانه‌اش برد و گفت:

«خدایا، امسال تمام زراعت مال من، سال بعد همه اش مال تو!»

از قضا سال بعد هم سال خیلی خوبی شد،

اما باز طمع نگذاشت كه مرد كشاورز نذرش را ادا كند.

باز رو كرد به خدا و گفت:

«ای خدا، امسال هم اگر اجازہ دهی، تمام گندم‌ها را من میبرم و در عوض دو سال پشت سر هم، برای تو كشت میكنم!»

سال سوم از دو سال قبل هم بهتر بود و مرد كشاورز مجبور شد، از همسایگانش چند تا خر و جوال بگیرد، تا بتواند محصول را به خانه برساند.

وقتی روانه شهر شد، در راہ با خدا راز و نیاز میكرد كه:

«خدایا، قول میدهم سه سال آیندہ همه گندم‌ها را در راہ تو بدهم!!»

همینطور كه داشت این حرفها را میزد، به رودخانه‌ای رسید.

خرها را راند، تا از رودخانه عبور كنند كه ناگهان باران شدیدی بارید و سیلابی راہ افتاد و تمام گندم‌ها و خرها را یكجا برد. 

مردك دستپاچه شد و به كوہ بلندی پناہ برد و با ناراحتی داد زد:

«های های خدا!

گندم‌ها مال خودت، خر و جوال مردم را كجا میبری؟»

هرکه را باشد طمع اَلکَن شود

با طمع کی چشم و دل روشن شود 

پیش چشم او خیال جاہ و زر،

همچنان باشد که موی اندر بصر!

جز مگر مستی که از حق پر بوَد 

گر چه بِدْهی گنجها، او حُر بود 

📔#برگرفته_از_مثنوی_معنوی

🎀 خدا ناظر بر اعمال ماست 🎀

    🌸 امام صادق علیه السلام 🌸

مَنْ أَفْطَرَ يَوْماً مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ خَرَجَ رُوحُ الْإِيمَانِ مِنْه‏

هر كس يك روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد - روح ايمان از او جدا مى ‏شود 

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 236 - من لا يحضره الفقيه ج 2 ، ص 118 ، ح 189