مصباح

✳️امام کاظم علیه السّلام فرمودند: 

مَن ذَکَرَ رَجُلاً مِن خَلفِهِ بِما هُوَ فیهِ، مِمّا عَرَفَهُ النّاسُ لَم یَغتَبهُ، وَ مَن ذَکَرَهُ مِن خَلفِهِ مِمّا لا یَعرِفُهُ النّاسُ، إغتابَهُ، وَ مَن ذَکَرَهُ بِما لَیسَ فیهِ فَقَد بَهَتَهُ؛ 

هر کس پشت سر دیگری چیزی بگوید که در او هست و مردم هم آن را می دانند، غیبت نکرده است، هر کس پشت سر دیگری چیزی بگوید که در او هست، ولی مردم نمی دانند، غیبت او را کرده است، و هر کس چیزی درباره کسی بگوید که در او نیست، به او بهتان زده است.

 📘اصول کافی، ج۲، ص۳۵۸

 ♻️شرح حدیث🔻 

 آبرو، از ارزشمندترین سرمایه های انسان در زندگی است. هم حفظ آبروی خویش لازم است، هم آبروی دیگران. 

 یکی از اموری که به این سرمایه لطمه می زند، «غیبت» است، و دیگری «تهمت». 

 کسی که برای ارضای خواسته های درونی خویش، پشت سر دیگران حرف می زند و نقاط ضعف و عیب و خطا و گناهان آنان را برملا می سازد، گناه بزرگی مرتکب می شود؛ چون سبب بی آبرویی ایشان می گردد و برایشان دردسر می آفریند. 

 داستان حضرت یوسف(ع) و چندین سال زندان، به خاطر تهمتی بود که زلیخا همسر عزیز مصر به او زد. 

 برخی به راحتی پشت سر افراد غیبت می کنند و چون اعتراض شود، می گویند: خودم دیدم، این ضعف و خطا در او هست. خوب! اگر نباشد که تهمت می شود و گناهش بیش از غیبت است. 

 پیامبر خدا(ص) فرمود: می دانید غیبت چیست؟ 

 گفتند: خدا و رسولش داناترند. 

 فرمود: درباره برادرت چیزی بگویی که خوشش نمی آید. 

 گفتند: اگر آنچه می گوییم در او وجود داشته باشد چه؟ 

 فرمود: اگر در او باشد، غیبت است و اگر نباشد، تهمت.(محمد محمّدی ری شهری، میزان الحکمه، حدیث۱۵۵۰۳.) 

📚منبع: حکمت های کاظمی (ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام کاظم علیه السلام)، جواد محدثی.