اخلاقی
10 فروردین 1404 توسط مهري قاسمي
🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃
عبَادَ اللَّهِ، أَيْنَ الَّذِينَ عُمِّرُوا فَنَعِمُوا وَ عُلِّمُوا فَفَهِمُوا وَ أُنْظِرُوا فَلَهَوْا وَ سُلِّمُوا فَنَسُوا؟ أُمْهِلُوا طَوِيلًا وَ مُنِحُوا جَمِيلًا وَ حُذِّرُوا أَلِيماً وَ وُعِدُوا جَسِيماً. احْذَرُوا الذُّنُوبَ الْمُوَرِّطَةَ وَ الْعُيُوبَ الْمُسْخِطَةَ.
🔹 ای بندگان خدا، کجایند کسانی که به آنان عمر دراز داده شد پس در ناز و نعمت زیستند و آگاهانده شدند پس فهمیدند و مهلت داده شدند. پس به بیهودگی گذراندند و تندرستی یافتند پس، از یاد بردند؟ فرصتی بس دراز داده شدند و هدیهای بس نیکو گرفتند و از (عذابِ) دردناکی پرهیز داده شدند و (نعمتهای) چشمگیری را وعده داده شدند. بپرهیزید از گناهان هلاکتبار و عیبهای خشمگین کننده(ی خداوند).
📚 نهج البلاغه، شرح_خطبه_۸۳