مصباح

🌺🍃🌺🍃🌺🍃

✍«همانا، وحشتناک‌ترین چيزى كه بر شما مى ترسم، دو چیز است؛ ۱- هواپرستى، ۲- آرزوهاى طولانی. پس، از اين دنيا توشه برگيريد تا فردا خود را با آن حفظ نماييد» 

📚( نهج البلاغه، خطبه ۲۸)

 شرح: 

آرزو، اشتیاق به دست‌یابی به چیزی است که هنوز محقق نشده و نیاز به تلاش و برنامه‌ریزی دارد. آرزوها به دو دسته دنیوی و اخروی تقسیم می‌شوند. اگر آرزوی دنیوی شامل رسیدن به اموری ناحق و حرام باشد، از نظر شرعی، ناشایست است. هرچند اگر از طریق حلال به امور مادی دست یافتنی باشد، ذاتاً حرام نیست، اما زیاده‌روی و بهره‌وری از آنها در صورتی که صرفاً برای لذت مادی باشد، مذموم است؛ زیرا انسان را از انجام وظایف دینی و اخلاقی دور می‌کند. 

افرادی که تمام وقت خود را صرف آرزوهای دنیوی می‌کنند، ممکن است از تحصیل علم و خدمت به جامعه باز بمانند. به همین دلیل چنین آرزوهایی می‌تواند افراد را از وظایف اصلی دور کند. اما اگر اهداف دنیوی مانند ثروت و مقام، به قصد خدمت به جامعه و اهداف اخروی باشد، تلاش برای دستیابی به آن‌ها ارزشمند است. 

آرزوهایی که در مسیر الهی قرار دارند نیازمند ارزیابی‌اند. ابتدا باید امکان‌پذیری تحقق آن‌ها بررسی شود و اگر احتمال قوی وجود داشت، ارزشمندی آن‌ها از نظر آخرت و اسلام نیز سنجیده شود. این ارزیابی مشخص می‌کند که آیا پیگیری چنین آرزویی درست است یا خیر. اگر احتمال تحقق بالا و ارزشمندی کم باشد، آرزو کنار گذاشته می‌شود و بالعکس. 

بنابراین باید سه نوع محاسبه انجام داد: 

۱. بررسی احتمال تحقق آرزو.

۲. برآورد میزان ارزشمندی آرزو برای آخرت و خدمت به خلق.

۳. مقایسه با ارزش سایر آرزوها و فعالیت‌های ممکن.