اخلاقی
25 فروردین 1399 توسط مهري قاسمي
انسان بايد یک فکری به حال خودش بکند. تا چه وقت انسان از این سفر غافل باشد آقا؟! بعضی از مؤمنین و اولیاي الهی، شب که می شد، گریه ها می کردند و می گفتند:
«آه مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ وَ بُعْدِ السَّفَر»)
📚 بحارالأنوار، ج 33، ص 275.
اين عبارت، از فرمایشات امیرالمؤمنین هم هست؛ یعنی آه از این سفر طولانی و کمی زاد و توشه. حالا زاد و توشه هیچ، پرونده های قطوری را که هر روز برای خودمان درست کرده ایم چه کنيم؟