مصباح

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃
✍ أولِي الْأَبْصَارِ وَ الْأَسْمَاعِ وَ الْعَافِيَةِ وَ الْمَتَاعِ، هَلْ مِنْ مَنَاصٍ أَوْ خَلَاصٍ أَوْ مَعَاذٍ أَوْ مَلَاذٍ أَوْ فِرَارٍ أَوْ مَحَارٍ أَمْ لَا؟ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ، أَمْ أَيْنَ تُصْرَفُونَ، أَمْ بِمَا ذَا تَغْتَرُّونَ؟ وَ إِنَّمَا حَظُّ أَحَدِكُمْ مِنَ الْأَرْضِ ذَاتِ الطُّوْلِ وَ الْعَرْضِ قِيدُ قَدِّهِ [مُنْعَفِراً] مُتَعَفِّراً عَلَى خَدِّهِ. 

🔹(ای) دارندگانِ دیده‌ها و گوش‌ها و تن‌درستی و بهره‌مندی، آیا هیچ گریز یا (راه) رهایی یا گریزگاه یا پناهگاه یا (راه) فرار یا بازگشتی هست یا نیست؟ پس چگونه روی بر می‌گردانید؟! یا به کجا باز می‌گردید؟! یا به چه فریفته می‌شوید؟! و به راستی بهره هریک از شما از زمین دارای درازا و پهنا، به اندازۀ قامت اوست، در حالی‌که گونه‌اش در آن خاک آلود گردد.

📚 نهج البلاغه،شرح_خطبه_۸۳