اعتقادی
09 مرداد 1401 توسط مهري قاسمي
??????????
✍? سوره یوسف، آیه ١١٠:
حَتَّي إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُواْ جَاءهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَاء وَلاَ يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ
(دعوت پيامبران و مخالفت دشمنان همچنان ادامه داشت) تا هنگامى كه پيامبران (از هدايت مردم) به آستانه نوميدى رسيدند و كفار گمان كردند كه (وعده عذاب) به دروغ به آنان داده شده است. آنگاه يارى ما به آنان رسيد، پس كسانى را كه مى خواستيم نجات يافتند و(لى) عذاب ما از گروه مجرمان باز گردانده نمى شود.
? توضیح :
اين يك سنّت الهى است، كه مجرمان پس از اصرار بر كار خود و بستن تمام درهاى هدايت به روى خويشتن، و خلاصه پس از اتمام حجّت، مجازات هاى الهى به سراغشان مى آيد و هيچ قدرتى قادر بر دفع آن نيست.