مصباح

🍃🌺🍃🌺🍃🌺
🔆 مطالبه گری خوب یا بد؟

آیا با وجود اطلاعی که رهبری راجع به زمان اجرای وعده صادق ۲ دادند باز هم ما باید مطالبه گر عملیات نظامی علیه دشمن باشیم یا سکوت کرده و منتظر تصمیمات مسئولین بمانیم؟

ابتدا لازم است بدانیم که بر اساس مبانی انقلاب اسلامی، در جمهوری اسلامی یکی از پایه های حاکمیت، مردم هستند یعنی برای تحقق هر آرمان یا واقعه ای هر دو گروه مردم و مسئولان وظایفی دارند. در انقلاب اسلامی مردم منفعل و دنباله رو نیستند. هر کدام از مردم باید خود راجع به همه وقایع تحلیل داشته باشند، صحت تحلیلهایشان را بسنجند و آن را مطالبه کنند. اگر تصور میکنند مسئولی دارای ترک فعل یا اشتباهاتی هست باید حتما انتقاد کنند.

در سیره امامین انقلاب همواره به اشکال مختلف، مردم را به حضور در همه صحنه ها فرا میخوانند.

حال بطور خاص در مورد عملیات جنگی و نظامی به وظایف هر گروه از مسئولین و مردم اشاره میکنیم. 

در عملیات نظامی  چند عامل باید با هم همکاری کنند و اگر یکی از این عوامل وظیفه اش را انجام ندهد عملیات به درستی اتفاق نمیفتد:

۱-نیروهای مسلح که باید نقشه و تسلیحات را فراهم کنند و نیروهای امنیتی که باید اطلاعات عملیات را آماده کنند.

۲-دولت که باید پشتیبانی مالی نیروهای مسلح را داشته باشد و همچنین صدماتی که دشمن در حین جنگ به اقتصاد یا مملکت میزند را مدیریت کند.

۳- مردم که باید برای صدماتی که جنگ به زندگی و اقتصاد و معیشتشان میزند آماده باشند و پشت جبهه را خالی نکنند.

🔹رهبری در سخنرانی اخیرشان در مورد فرماندهان گفتند که وظیفه شان را درست و به موقع انجام دادند یعنی در مورد عامل ۱ اذعان کردند که وظیفه اش را انجام داده است.

🔹اما در مورد ۲ یعنی همکاری دولت صحبتی نکردند.

 این امکان وجود دارد که گاهی فرمانده نظامی، ابزار نظامی و تسلیحات را فراهم کرده و قصد انجام عملیات را داشته باشد ولی دولت همراهی نمیکند و مثلا میگوید فعلا صبر کنید ببینیم امریکا آتش بس میکند یا نه. یا مثلا دولت میگوید من نمیتوانم صدمات اقتصادی جنگ را مدیریت کنم. 

در این شرایط فرمانده نظامی، کوتاهی نکرده و وظایفش را انجام داده است ولی یکی از ابزارش که همراهی دولت هست فراهم نبوده است پس عملیات اجرا نمیشود.

🔹همچنین این امکان وجود دارد که فرمانده نظامی نقشه و تسلیحات را آماده کرده و دولت هم پشتیبانی میکند و میگوید اگر مردم در پذیرش مشکلات اقتصادی همکاری کنند میتوانم شرایط اقتصادی جنگ را مدیریت کنم ولی مردم  یا از نظر شناختی دشمن را نمیشناسند و با تقابل با آن مخالفند یا آمادگی و روحیه تقابل با دشمن را ندارند یا به همین زندگی روزمره عادت کرده و به اینکه دشمن در آینده چه برنامه ای برای ما دارد توجهی ندارند و یا حاضر نیستند که برای اهداف الهی و آرمانهای انسانی هزینه کنند. 

اینجاست که دولت و نیروهای مسلح با وجود آمادگی که دارند بخاطر مطمئن نبودن از همکاری مردم دچار تحلیل و محاسبه اشتباه میشوند و ممکن است در عزم و اراده شان خلل وارد شود.

در این شرایط، مردمی که اینطور نیستند و حاضرند پای آرمانهای انقلاب بایستند و دشمن و برنامه های او را میشناسند باید به صحنه آمده و پشت مسئولان را محکم کنند که ما با شما هستیم. 

 رهبری بارها در سخنانشان وظیفه مردم را مشخص کردند مثلا آنجا که گفتند: “فریاد انتقام خواهی مردم، سوخت موشکها بود.”

این یعنی موشکها برای زدن دشمن آماده است اما برای شلیک شدن نیاز به سوخت دارند. این سوخت اعلام همکاری و حمایت مردم از برنامه های نظامی مسئولان هست.

❗️نکته ای که باید توجه کرد این است که رهبری میفرمایند “فریاد انتقام خواهی". یعنی فقط موافق بودن مردم برای عملیات نظامی کفایت نمیکند بلکه باید این موافق بودن را فریاد بزنند و اعلام کنند.

 این دقیقا همان مطالبه ای هست که گروهی از انقلابیها برای وعده صادق ۲ انجام دادند و خود را موظف میدانند که برای تحقق وعده صادق ۳ هم انجام دهند.

👈 نتیجه اینکه برای تحقق وعده صادق ۳ و یا هر عملیات نظامی دیگری، ما مردم موظفیم مطالبه خودمان را داشته باشیم و با در صحنه بودن و فریاد زدن این آمادگی عامل سوم را تحقق ببخشیم.

اما اینکه چه وقت و چطور باید عملیات انجام شود، برنامه ریزیش به عهده  نیروهای نظامی و دولت هست که عامل ۱ و ۲ هستند….