مصباح

آداب راه رفتن👉

💠 نحوه راه رفتن، نحوه نشستن، نحوه غذا خوردن، نوعی از آداب است؛ و 👈 ادب یعنی هر عملی را در هر زمان و مکانی به بهترین نحو آن انجام دهد.

💠 موقع راه رفتن، برخی تند و برخی کند می روند، برخی هم به حالت دو و برخی هم با نوک پا راه می روند، به گونه ای که فقط انگشتان پا را روی زمین بگذارند. این نحوه اخیر راه رفتن در قدیم مخصوص عبدها بوده که کف پا را روی زمین نمی گذاشتند. 

📌 در آن زمان پیامبر نیز چنین راه می رفت؛ یعنی می خواستند بفرمایند که من هم عبد و بنده خدا هستم.

📌  نشستن نیز مثل راه رفتن است که افراد آزاد هر گونه بخواهند می نشستند؛ ولی کسی که عبد ابود؛ در حالی که کف پا به زمین است، دو زانو را به بغل می گرفت.

💠 این نحوه راه رفتن و نشستن در زمان گذشته بوده که نوعی ادب محسوب می شده.

✳️ اما امروز شاید بگوییم دو زانو نشستن، نوعی ادب است و چهار زانو بودن مال بزرگان.

💠 اینکه چه نوع غذایی و چگونه آن را بخورند، از چه وسیله ای استفاده کند، خانه اش چگونه باشد، …. به هر حال مراد این است که 👈👈باید دید در هر زمان و مکانی، چه نوع عملی مناسب با ادب است.

📌 به همین جهت گفته شده است که جامع ترین آیه قرآن این آیه است که می فرماید: «وَ امُر بِالعُرفِ»؛ که خلاصه معنای آن این است که یعنی ببین عرف عقلا و عرف جامعه چه چیزی را می پسندد که البته مخالف با احکام شرعی هم نباشد