مصباح

یَقُولُ‏ کَانَ فِی وَصِیَّةِ النَّبِیِّ صلی الله علیه و آله لِعَلِیٍّ علیه‌السلام أَنْ قَالَ یَا عَلِیُّ أُوصِیکَ فِی نَفْسِکَ بِخِصَالٍ فَاحْفَظْهَا عَنِّی ثُمَّ قَالَ اللَّهُمَّ أَعِنْهُ أَمَّا الْأُولَى فَالصِّدْقُ‏ وَ لَا تَخْرُجَنَّ مِنْ فِیکَ کَذِبَةٌ أَبَداً وَ… ؛

اولین وصیت پیغمبر به امیر المومنین علیه الاسلام در این روایت عبارت است از صدق، راستگویی، می فرمایند: حتی یک دروغ هم از دهان تو خارج نشود!

🔵👈 یعنی همت انسان این باشد که نه فقط زندگی را با دروغ ها انباشته نکند، بلکه حتی یک دروغ هم بر زبان انسان جاری نشود. بنا را بر این بگذارند. علت این اهتمام هم معلوم است؛ جامعه و هیئت اجتماعی انسان ها تعاملشان بر اساس اعتماد به یکدیگر است، صدق که نبود، اعتماد از بین می رود. انسان ها باید به هم اعتماد کنند، یکدیگر را قبول داشته باشند ، … . جامعه بر این اساس، حیات طیبه و زندگی خوب و راحت خواهد داشت. وقتی کذب به میان آمد، هیچ کس به حرف دیگری اعتماد ندارد، نه نسبت به آنچه از واقعیت زندگی خودش خبر می دهد، نه خبرهایی که از دیگران به مخاطب خودش می دهد.

🔵👈 وقتی ما و شما صحبت می کنیم، ممکن است شما درباره من یک چیزهایی را بگویید که دانستن آنها به درد من می خورد؛ اگر عیبی هست برطرف کنم، اگر حُسنی است افزایش دهم. اگر غلطی هست تصحیح کنم . چنانچه این گفتگو صادقانه بود، نتایج خوب بر آن مترتب می شود. اگر صدق د ر میان نبود، آنچه را درباره من خواهید گفت، من به آن اطمینان نمی کنم. آنچه را از خودتان می گویید، یا از واقعیت جامعه می گویید، اطمینان پیدا نمی کنم. علت این که به صدق این همه اهتمام شده، این است.

[ شرح حدیث از امام خامنه ای (مدظله العالی) در مقدمه درس خارج ، 6 / 12 / 1391 ]