مصباح

حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی:

🔹 این دهه كرامت ـ كه از آغاز این ماه، یعنی ماه پُر بركت ذیقعده تا یازدهم این ماه كه روز اول میلاد وجود مبارك فاطمه معصومه(سلام الله علیها) است و روز یازدهم میلاد وجود مبارك امام رضا(سلام الله علیه) است ـ  را به پیشگاه ولی عصر(ارواحنا فداه) تهنیت عرض می‌كنیم.

🔹 مسائل پیرامون ماه پُر بركت ذیقعده پیام‌های فراوانی دارد، به ما گفتند اگر كسی چهل شبانه‌روز مواظب اندیشه, عقاید, اخلاق, رفتار, گفتار, نوشتار, غذا, خواب و خوراك خود باشد, بسیاری از مطالب برای او روشن می‌شود. ما دو مدرسه داریم: یك مدرسه راهنمایی یا دبستان است كه در بیرون است؛ چه حوزه و چه دانشگاه, اینها مدرسه‌های ابتدایی هستند و حداكثر اینکه مفهوم به ما یاد بدهند. حتی آن‌ کسی كه مرجع می‌شود, آن کسی ‌كه حكیم می‌شود و عارف نظری می‌شود, یك سلسله علوم مفهومی نصیب او می‌شود؛ این مدرسه ساده هم هست که همه ما هم در آن رفت و آمد داریم. یك مدرسه مهم است كه در درون دل ماست که آن دانشگاه و آكادمی دیگری است، آ‌ن حوزه علمیه اصلی است. آن کسی ‌كه گفت مدرسه درون را دریاب، یعنی این راه باز است, كلاس درس هست, معلم هست, معلم ﴿عَلَّمَ الْإِنْسانَ ما لَمْ یعْلَمْ﴾[1] هست, معلم ﴿یعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ﴾[2] است, انبیا معلّم ما هستند, ائمه معلّم ما هستند و این مدرسه در درون ماست؛ این مدرسه ما را می‌تواند با فرشته‌ها همنشین كند. 

🔹 وجود مبارك پیامبر(صل الله علیه و اله و سلّم) فرمود: هر سلامی كه شما نسبت به من می‌فرستید فرشته‌هایی هستند كه به من می‌رسانند. ما سلام و صلوات فراوان میفرستیم، می‌شود فرشته را دید و به او عرض كرد که سلام ما را به پیامبر برسان; این راه هست و آن راه، راه اساسی است. 

بشوی اوراق اگر همدرس مایی ٭٭٭ كه علم عشق در دفتر نباشد[3]

راه رسیدن به آن هم از همین ماه ذیقعده است; ماه ذیقعده, ماه این مدرسه است.

🔹 ذات اقدس الهی شاگردی دارد به نام موسای كلیم كه با او گفتگو و گفتمان مستقیم دارد و او را كلیم خود می‌داند. فرمود تو اگر بخواهی به مدرسه ما بیایی, این مدرسه برای همیشه باز است؛ ولی قسمت مهمّ فعالیت آن از اول ذیقعده تا دهم ذیحجّه؛ یعنی این چهل شبانه‌روز است و اینكه می‌گویند اربعین و چلّه بگیرند همین است. معنای چلّه گرفتن این نیست كه كسی از جامعه جدا شود و كار نكند، بلکه از دنیا جدا شود و نه از خلق دنیا, از این من و ما جدا شود، از این القاب و اوهام و خرافات و اینها جدا شود؛ وگرنه جدایی از مردم, جدایی از خدمت به مردم, مطلوب نیست. از خلق خدا جدا شدن چیز بدی است, از دنیا جدا شدن چیز خوبی است. فرمودند اگر كسی چهل شبانه‌روز بیاید در مكتب ما خیلی چیزها یادش می‌دهیم، ما چشمه‌های علم را از درون او می‌جوشانیم: «مَنْ‏ أَخْلَصَ‏ لِلَّهِ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً ظَهَرَتْ ینَابِیعُ‏ الْحِكْمَةِ مِنْ‏ قَلْبِهِ‏ عَلَی لِسَانِه».[4]

[1]. سوره علق, آیه25.

[2]. سوره بقره, آیه129.

[3]. دیوان حافظ، غزل162.

[4]. جامع الاخبار(شعیری)، ص94.