مصباح

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

✍🚨وقتی مهمان، میزبان را سلاخی کرد؛ روایت خیانت فلسطینی‌ها در کویت و هشدار برای ایران امروز…!!*

سال ۱۹۹۰، کویت قربانی تجاوز نظامی عراق شد. اما کویت نه تنها با ارتش صدام روبه‌رو شد، بلکه با خنجری از پشت هم مواجه شد؛ خنجری که از سوی کسانی آمد که سال‌ها در امنیت و رفاه کویت نان خورده بودند: مهاجران فلسطینی.!

*فلسطینی‌ها در کویت؛ مهمانانی که خون ریختند.!*

بیش از ۳۰۰ هزار فلسطینی تا پیش از اشغال در کویت زندگی می‌کردند. آن‌ها مدارس، بازارها و حتی نهادهای دولتی را پر کرده بودند. اما زمانی که صدام وارد شد، بسیاری از آن‌ها لباس صدام را به تن کردند و تفنگ به دست گرفتند، نه علیه متجاوز، بلکه علیه میزبان.

*با ارتش عراق همکاری کردند.!*

به کویتی‌ها خیانت کردند، خانه‌هایشان را شناسایی و مصادره کردند.!‌ بسیاری از آن‌ها در شکنجه، اعدام و تجاوزها مشارکت یا سکوت کردند.! بعضی محلات کویت به دست فلسطینی‌ها اداره می‌شد، گویی فاتح شهر بودند.

زنانی ربوده شدند، پسرانی اعدام شدند، اموال عمومی به یغما رفت و فلسطینی‌هایی که روزی دستبوس میزبان بودند، در نقش جلاد ظاهر شدند.!

*این تاریخ، می‌تواند فردای ما باشد.*

امروز ایران میزبان میلیون‌ها مهاجر افغان است. اکثراً زحمت‌کش؟ بله. اما بین آن‌ها؛

افرادی با سابقه جنگ، چریک‌بودن و آموزش‌ نظامی هستند.! برخی با شبکه‌های قاچاق و باندهای تبهکاری داخلی ارتباط دارند.!

بسیاری از آن‌ها بی‌هویت رسمی، اما آماده برای فرصت هرج‌ و مرج‌اند.

در یک روز خلأ قدرت، کافی است نیروهای امنیتی کمی عقب‌نشینی کنند. آن‌گاه همان‌هایی که امروز خندان نان ایران را می‌خورند، فردا ممکن است در خیابان‌های تهران، مشهد یا کرمان تفنگ به دست بگیرند و خانه‌ات را *"مصادره انقلاب"* اعلام کنند.

*ما کویت نباشیم…*

کویت فکر می‌کرد فلسطینی‌ها برادرند، اما در لحظه سقوط، آن‌ها اولین کسانی بودند که برادرکشی کردند.!

کویت به آن‌ها پناه داده بود، اما آن‌ها *«سکان امنیت»* را به اشغالگران دادند.

ایران امروز باید بداند که در روز بحران، هیچ میهمانی وفادار نمی‌ماند. وقتی قانون نباشد، تنها چیزی که باقی می‌ماند، تفنگ و خشم فروخورده است.

*دولت باید بداند:*

محدودیت برای مهاجران، نژادپرستی نیست؛ عقل است. کنترل هویت، بازگرداندن مهاجر غیرمجاز و رصد تحرکات پنهان، نه ظلم، بلکه حفاظت از خانه است.

*⚠️ اخطار برای مردم:*

چشم ببندیم، فردا همسایه‌ات با تفنگ تو را از خانه‌ات بیرون می‌کند.

دل بسوزانیم، اما واقعیت را نباید فراموش کرد؛ در روز بی‌دولتی، غریبه‌ها همیشه پیش دستی می کنند