معرفتی
مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی ﴿قدس سره﴾ از نظر تعبد دربست و بی چون و چرا به دستورات فقهی نمونه بود و در این قسمت خاطراتی دارم……
چنانکه از نظر توسل و اقامه شعائر دینی نمونه بود و اسوه ……..اما در عین حال در مسائل پزشکی مطیع نظر پزشکان متخصص بود و در همین راستا بیمارستانی بزرگ بنا نهاد که تا امروز منشأ خیر و برکت است
آیت الله گلپایگانی فقیه و دین شناس محتاطی در فتوی و عمل بود و هرگز فتوی و عملی عوامانه و خلاف نظر متخصصان انجام نمی داد….
از این رو اگر سفارش به تضرع و دعا در اماکن مقدسه می فرمایند ، هرگز به معنای نادیده گرفتن تجربیات علمی پزشکان در زمان حاضر نیست
در زمانی که بیماری وبا رخ داده و ایشان از آن سخن به میان می آورند متخصصان آن زمان و بالتبع مردم آن عصر تجربیات کنونی را در بیماری های واگیر نداشتند و لذا تجمعشان هم شرعا منعی نداشت و خداوند متعال هم به آنها رحم کرده و دفع بلا فرموده اما اگر الان که متخصصان ما تجمعات این چنینی را با شیوع این بیماری جدید خطرناک می دانند فتوای قطعی آیت الله گلپایگانی مثل همه فقها گذشته و همه مراجع کنونی این است که اگر احتمال خطر قوی بود که هست و اگر محتمل (= بیماری حاد) قوی بود که هست هرگونه عمل خودسرانه و خلاف نظر متخصصان که انسان را در معرض خطر قرار دهد قطعا حرام است
تضرع قطعا لازمست ، توسل حتما لازمست استغاثه مسلما لازمست اما رعایت فقه و شرع هم لازمست ، قطعا هرگونه برداشت عوامانه از این سخنان نورانی خلاف نظر مبارک آن بزرگوار هست لذا اگر توسط پزشکان متخصص و متعهد و دلسوز ما ممنوعیتی از تجمع در محیط سربسته صورت گرفت می توان شیوه های دیگری را برای دعای دسته جمعی برگزید ، مثلا در فضای باز اعتاب مقدسه با رعایت موازین بهداشتی تجمع کنند ولی حتی اگر این هم ممنوع شد و خطرناک بود می توانند در راس ساعت معینی همه در منازل خود توسلی خاص را داشته باشند
از توسل و تضرع فردی و خانوادگی غافل نباشیم در عین حال از مخالفت با تخصص و دانش بپرهیزیم
چنانکه نباید با فتوای فقهای بزرگوار مخالفت کرد و نباید به هر بیسوادی اجازه اظهار نظر در مسائل دینی داد .
در همه امور چه فقه و چه طب و….فقط و فقط به سخن متخصصان گوش کنیم و به اظهار نظرهای بی اساس غیر متخصصان ( و لو گوینده هم غرض سوء نداشته باشد) توجهی نکنیم
محمد عندلیب همدانی