مصباح

✍کربلا وادی عطش:

▫️عطش در ظاهر و باطن

▪️صحنۀ عاشورا صحنۀ عطش است. وادی کربلا وادی عطش است و در این وادی، هم قحط آب است، هم قحط محبّت؛ هم قحط عطوفت است، هم قحط فضیلت و انسانیّت. از آن سوی میدان کربلا که نگاه کنی، بویی از اینها نیست و این سوی میدان را که نگاه کنی، هم عطش آب است، هم عطش عشق است! عشق الهی! هم عطش فضیلت و کمال…

▪️گرچه عطش در کربلا یک جنبۀ ظاهری هم دارد… امّا یک عطش باطنی هم هست؛ عطش معنوی، عطش عشق و عطش وصال به حضرت حقّ که آن هم فوق تصوّر ماست.

▪️اگر میزبانان کربلا میهمانان کربلا را از آب ظاهری محروم کردند، امّا عطش بزرگتری در جان اباعبدالله و اهل‌بیت علیهم السّلام و اصحاب باوفای آن حضرت بود که عطش ظاهری در برابر آن رنگ می‌باخت. آن عطش باطنی که جز با شهادت، جز با لقاء و وصال حضرت حقّ، با هیچ آبی سیراب‌شدنی نبود….