معرفتی
07 شهریور 1399 توسط مهري قاسمي
?? گریه بر ولیّ خدا، حد و اندازه ندارد. چون از روی شناخت بوده، و حاوی پیام است. ?
?قَالُواْ تَالله تَفْتَأُ تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتَّي تَكُونَ حَرَضاً أَوْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ
(یوسف /٨۵)⚡️ ترجمه :
(فرزندان يعقوب به پدرشان) گفتند: به خدا سوگند تو پيوسته يوسف را ياد مى كنى تا آنكه بيمار و لاغر شوى و (يا مشرف به مرگ و) از بين بروى.
❌گریه يعقوب بر یوسف، فقط بخاطر مهر پدری نبود. بلکه گریه بر فراق ولیّ خدا بود.
اما برادران، این را درک نمی کردند و او را یک انسان مثل خودشان میدانستند و بنابراین بر يعقوب ایراد می گرفتند.
?آری! آن كه يوسف را مى شناسد، سوزى دارد كه افراد عادّى آن را درك نمى كنند، و لذا به او ایرادهای واهی می گیرند و آن را عامل افسردگی و حتی خودکشی می دانند.