مصباح

???

✍طلبه‌ها، آموزگار آن‌چه نمی‌آموزند.

✅ تصمیم آموزش و پرورش بر استخدام طلبه‌ها به عنوان دبیران تاریخ و جامعه‌شناسی حاشیه‌های زیادی داشت. خیلی‌ها این مصوّبه را نپسندیدند و به هر جا که دستشان می‌رسید نامه نوشتند و اعتراض کردند. در این میان اما سکوت حوزه‌ی علمیّه معنای دیگری داشت. سازمانی که مسئول آموزش و تربیّت طلبه‌هاست و به روشنی می‌داند که فراگیرانش چه واحدهای آموزشی‌ای را می‌گذرانند بهتر بود اعلام موضع می‌کرد و به کسانی که این تصمیم را گرفته‌اند نامه می‌نوشت و یادآور می‌شد که در نظام(رسمی و مصوّب) آموزشی‌اش، طلبه‌ها هیچ درسی در زمینه‌ی تاریخ و جامعه‌شناسی نمی‌خوانند و اساساً به عنوان آموزگاران این علوم تربیت نمی‌شوند. البته این به معنای ضعف نظام آموزشی حوزه‌ی علمیّه و یا کاستی طلبه‌ها نیست؛‌ بلکه اقتضای صورت‌بندی علم در جهان معاصر و تخصصی شدن آن است. ممکن است ما با این صورت‌بندی مخالف باشیم؛ ممکن است گمان بریم که حوزه‌های علمیّه در روزگارهای پیشین نجوم و هندسه و طبیعیّات هم تعلیم می‌داده‌اند؛ ولی اکنون چنین نیست و هیچ طلبه‌ای در نظام آموزشی حوزه به صورت رسمی این علوم را نمی‌خواند. واقعیّت آن است که این مصوّبه‌ها اگر به نیّت لطف به حوزه و کشاندن پای طلبه‌ها به نظام تعلیم و تربیت کشور وضع می‌شوند، نه تنها به حوزه‌ی علمیّه و آموزش و پرورش برای دست‌یابی به اهداف تربیتی خود کمکی نمی‌کند، ‌بلکه چه بسا حوزه و طلبه‌ها را به از بین بردن فرصت‌های شغلی دانشگاهیان نیز متهم کرده و همان نیمچه اثرگذاری آن را نیز به حاشیه ببرد.

?مهراب صادق‌نیا، ۱۳۹۹/۷/۸