مصباح

🔸بررسی معنای مواسات در اسلام

🔹واژه مواسات و هم‌خانواده آن در ادعیه و روایات ما غالبا برگرفته از همان معنای لغوی آن می‌باشد. 

🔹در واژه‌نامه‌های عربی (و نیز فارسی) مواسات به «همدلی، یاری کردن، کمک مالی و اقتصادی به نیازمندان، شریک‌کردن محرومان در اموال خود» معنا شده است.

🔹بعضی از این واژه‌نامه‌ها مواسات را بالاتر از بخشش مال معنا کرده‌اند. اعطاء و بخشش یعنی شخص از زیاده مال و اضافه بر نیازش به دیگری بدهد.

🔹اما مواسات یعنی شریک‌کردن کسی در معاش و اموال خودش که مورد نیازش بوده و کفاف زندگی خودش را می‌دهد. 

🔹شارحین کتب روایی نیز مواسات را به معنای «شریک‌ و سهیم ‌شدن در زندگی و رزق و یاری‌کردن با جان و مال و … گرفته‌اند.

🔹امام باقر(ع) از شخصی می‌پرسند چطور بین خودتان مواسات می‌کنید؟ می‌گوید: خوب. حضرت فرمودند: «آيا هر يك از شما دست در جيب برادرش می كند و به اندازه نياز خود از آن بر می ‏دارد؟ اگر چنين می كرديد محتاج نمی شديد».

🔹از نظر رهبر فرزانه انقلاب، مواسات معنای گسترده‌ای دارد و هر نوع کمک و خدمتی به هر انسانی اعم از مسلمان و غیرمسلمان را در بر می‌گیرد.

🔹شهید مطهری می‌گوید يك مسلمان نبايد زندگى خود را از زندگى عمومى جدا بداند، بايد زندگى خود را با زندگى عموم تطبيق دهد. 

🔹معنى ندارد در حالى كه عموم مردم در بدبختى زندگى می كنند عده ديگری در درياى نعمت غوطه‌‏ور بشوند؛ هر چند فرض كنيم كه از راه حلال به چنگ آورده باشند.

🔹مواسات در کلام بزرگان، یعنی «انواع کمک‌های فکری، مالی، جسمانی، آبروئی»؛ یعنی «دیگران را مثل خود دانستن»، «اموال خود را اموال آنها دانستن»، «درد و مشکلات آنها را مشکل خود دانستن»؛ یعنی «هم‌جیب بودن و اشتراک در اموال در وقت نیاز»