مصباح

???

✍?‍ نوستالوژی

              تَصمیمِ کُبری

روزی مادر کبری به او گفت: کبری جان! برو کتاب داستانت را بیاور و برایم بخوان. کبری خوشحال شد و به سراغ کتابش رفت. اما هر چه گشت، نتوانست آن را پیدا کند. بین کتابها، اسباب بازیها و حتی لباسها هم گشت، ولی کتاب داستانش را پیدا نکرد.

کبری پیش مادرش برگشت و گفت: کتاب داستانم نیست. کسی آن را برداشته است؟

مادر با تعجب گفت: نه، چه کسی کتاب تو را برداشته است؟ جز من و پدر و برادرت کسی دیگر در این خانه نیست. درست فکر کن ببین آن را کجا گذاشته ای. آن را در مدرسه جا نگذاشته ای؟

- نه مادر، دیروز که از مدرسه برگشتم، کتابم توی کیفم بود.

- آن را توی حیاط جا نگذاشته ای؟

ناگهان کبری یادش آمد که دیروز زیر درخت حیاط نشسته بود و کتابش را می خواند. به حیاط دوید. از دور کتابش را دید و خوشحال شد، اما وقتی که نزدیک رفت، خیلی ناراحت شد. چون شب پیش باران آمده بود و کتاب خیس و کثیف شده بود. جلد زیبای آن دیگر برق نمی زد. 

کبری با خود فکری کرد و تصمیمی گرفت.

آیا می دانید تصمیم کبری چه بود؟

? از کتاب سال 1362