معرفتی
????
?نگاه منصفانه در بحث علمی
ضابطه تغییر ناپذیر تفسیر صحیح در همه صحنه ها و همه حوادث بویژه در کنکاشهای علمی رعایت انصاف است .
تحقق انصاف علمی به این است که :
اولا / فهم خودم را تنها فهم صحیح نشمرم و همواره احتمال دهم طرف مقابلم به نکته ای رسیده باشد که من نرسیده باشم.
ثانیا / در نقادی لجاجت را کنار بگذارم و اگر به خطای خود پی بردم شجاعانه به صحت سخن طرف و خطای خودم اعتراف کنم.
ثالثا / آنجا که سخنی مربوط به یک شخص و دو شخص نیست بلکه گروه کثیری از اندیشمندان به مطلبی رسیده اند ، در عین اینکه احتمال خطای همگان داده می شود اما انصاف در نگاه علمی به این است که دقت بسیار بیشتری داشته باشم . هرگز نقد چنین دیدگاه های وسیع و پذیرفته شده ای با نگاه معمولی میسر نیست، و نباید این امر مهم را با اختلاف بین دو نفر مقایسه کرد.اگرچه گفتیم در همین مباحته های دو یا سه نفره نیز باید دقت و تاملی منصفانه داشت.
رابعا / در عین نگاه منصفانه به مطالبی که اکثر دانشمندان پذیرفته اند ، باید با علم و حقیقت نیز منصف بود ، یعنی نباید محقق آزاده مرعوب اکثریت شود و در بیان نظریه اش کوتاهی کند که این شرط انصاف با علم و با حقیقت نیست .
اگر نگاه منصفانه شد، و اگر ادب انسانی در بحث رعایت شد ، این می شود :
? « جدال بالتی هی احسن ».?