مصباح

?????

✍نوفل لوشاتو، ۲۹ آبانماه ۱۳۵۷ سخنرانی در جمع ایرانیان مقیم خارج درباره *تبیین انگیزه ها و اهداف قیام*

کسی بگوید که ما قانون اساسی را می خواهیم، ما انتخابات آزاد می خواهیم، ما‏‎ ‎‏حکومت مردم بر مردم می خواهیم، هر کس این ‏‏[‏‏حرف‏‏]‏‏ را بزند، غیر از این مطلبی است‏‎ ‎‏که ما می گوییم. آن یک مسئله یا ابهام دار است یا خیر، مقصود این است که باید این‏‎ ‎‏سلسله باشند؛ قانون اساسی باید باشد. قانون اساسی معنایش این است که این سلسله باید‏‎ ‎‏باشند؛ و انتخابات آزاد هم معنایش این است که امر انتخابات با شاه است که او امر به‏‎ ‎‏اجرای انتخابات بکند و این برخلاف آن چیزی است که ما می گوییم. ما می گوییم ما اینها‏‎ ‎‏را نمی خواهیم. هیچ ابهامی ندارد. آنکه می گوید که ما قانون اساسی را می خواهیم، آن‏‎ ‎‏لابد می گوید که ما اینها را می خواهیم. پس مابین این دو تا قول هیچ سازشی نیست که‏‎ ‎‏کسی بگوید این دو تا قول یک مطلب را می گوید؛ نه، این دو تا مطلب است. مطلب ملت‏‎ ‎‏ایران هم، ما از مردم باید بفهمیم که ملت چه می گویند، و همه دیدید که ملت در این‏‎ ‎‏تظاهراتی که کردند در شهرها، الآن هم تظاهراتی که می کنند در همۀ شهرها، آنکه فریاد‏‎ ‎‏می زنند همین فریاد است که ما این سلسله را نمی خواهیم. گاهی هم ‏‏[‏‏می گویند‏‏]‏‏ ما شاه را‏‎ ‎‏نمی خواهیم. بنابراین ابهام در این اصل هیچ نیست.‏

یک مملکت دامداری اش را بکلی از … از بین بردند، زراعتش را بکلی از بین بردند؛‏‎ ‎‏مراتعش را به غیر دادند. همه چیز آن را از بین بردند، و الآن شما برای همه چیز محتاجید.‏‎ ‎‏اگر یکوقت جلویش را بگیرند، مملکت ایران بعد از سی و سه روز دیگر باید همه گرسنه‏‎ ‎‏بمانند. این مملکتی است که اگر ایشان نباشد دنیا به هم می خورد! مملکت دیگر مملکت‏‎ ‎‏نیست! ما مملکت که می خواهیم. ‏‏[‏‏شاه می گوید‏‏]‏‏ پس بگذارید من باشم که این مملکت‏‎ ‎‏باشد!

‏‏?صحیفه امام؛ ج ۵، ص ۴۴ - ۵۹