مصباح

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

🔰به مناسبت سی و ششمین سالگرد ارتحال حضرت امام خمینی(ره) نشست «سیری در سیره و اندیشه امام خمینی(ره)» در مرکز فرهنگی دانشگاهی امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی برگزار شد.

نشست علمی «سیری در سیره و اندیشه حضرت امام خمینی (ره)» به همت مرکز فرهنگی دانشگاهی امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی روز یکشنبه مورخه ۱۴۰۴/۰۳/۱۱ برگزار شد.

در این نشست، ابتدا آقای دکتر حبیب‌اله گل‌محمدی، رئیس مرکز فرهنگی دانشگاهی امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی ضمن خیر مقدم به سخنرانان و اساتید درس اندیشه ها و وصایای امام خمینی(ره) و گرامیداشت یاد و خاطره امام راحل عظیم الشان و حماسه 15 خرداد با اشاره به نقش تاریخی امام در تحول سیاسی ملت ایران، بر ضرورت تبیین دقیق و تحلیلی منظومه فکری ایشان تأکید کرد. در ادامه هریک از سخنرانان که از اساتید برجسته این حوزه هستند به سخنرانی پرداختند که خلاصه ای صحبت های ایشان ارائه می شود. 

✅دکتر یحیی فوزی، نخستین سخنران نشست، با ارائه گزارشی از کتاب خود «امام خمینی(ره) در مواجهه با مخالفان و منتقدان»، به تحلیل رفتار سیاسی امام در دهه نخست انقلاب پرداخت. وی جریان‌های معارض را در سه دسته کلی (مارکسیستی، سکولار مذهبی و اسلامی غیر‌فقاهتی) طبقه‌بندی کرد و گفت: امام تا زمانی که این جریان‌ها در چارچوب قانون عمل می‌کردند، برخوردی نرم و مداراجویانه داشت، اما در برابر اقدامات مسلحانه و براندازانه قاطع ایستاد. وی افزود: امام میان نقد فکری و تهدید امنیتی تفکیک قائل بود و با هدف حفظ انسجام ملی و مشروعیت مردمی، بر اصل مشارکت سیاسی حتی برای منتقدان پای می‌فشرد.

✅دکتر سید مصطفی ابطحی

در ادامه نشست علمی «سیره و اندیشه امام خمینی (ره)» در مرکز فرهنگی دانشگاهی امام خمینی (ره) و انقلاب اسلامی دکتر ابطحی با ایراد سخنرانی، به تحلیل ابعاد شخصیتی و تاریخی حضرت امام خمینی (ره) پرداخت. وی با تأکید بر جامعیت، معنویت و تأثیرگذاری امام در تاریخ معاصر، گفت: امام خمینی(ره) تنها یک رهبر سیاسی نبود، بلکه نمادی از عرفان، عدالت‌خواهی، عقلانیت و مردمی‌بودن بود که نسل‌های مختلف همچنان با علاقه از او یاد می‌کنند. دکتر ابطحی در بخش دیگری از سخنان خود به زمینه‌های تاریخی شکل‌گیری اندیشه امام اشاره کرد و با بررسی تطور رابطه دین و دولت از عصر صفویه تا قاجار، گفت: امام ثمره سنتی ریشه‌دار در فقه و سیاست شیعه بود. او توانست با بهره‌گیری از میراث علمی و مبارزاتی علما، نظامی سیاسی بر پایه فقه و مشارکت مردمی بنا نهد. دکتر ابطحی، به نقد علمی و محتوایی آثار دکتر شریعتی پرداخت. استاد مطهری با دقتی مثال‌زدنی، نقاط قوت و ضعف گفتمان شریعتی را تحلیل کرد و هرچند او را فردی پرشور، دغدغه‌مند و تأثیرگذار می‌دانست، اما در عین حال معتقد بود که شریعتی از بنیان‌های فقهی و سنت علمی حوزه فاصله گرفته و گاه با تعابیر غیرمتعارف، زمینه سوءبرداشت را فراهم می‌کند. به تعبیر مطهری، برخی از تفکرات شریعتی نه با نگاه فقاهتی سازگار بود، و نه با سنت کلامی و فلسفی شیعه همخوانی داشت. این اختلاف‌نظر اما به درگیری و دشمنی شخصی منجر نشد. استاد مطهری همواره در نقدهایش جانب انصاف را رعایت کرد و حتی در گفت‌وگوهای خصوصی، از شریعتی به‌عنوان «یک فرصت» برای بیداری نسل جوان یاد می‌کرد؛ مشروط بر آنکه این بیداری، در مسیر صحیح هدایت شود. نگاه نقادانه‌ی مطهری، نشانه‌ی بلوغ علمی او بود و تفاوتش با دیگر جریان‌های مذهبی ـ سیاسی که شریعتی را صرفاً می‌ستودند یا صرفاً تخطئه می‌کردند، در همین رویکرد متوازن و سنجیده نهفته بود. در نهایت، آنچه از تعامل شخصیت‌هایی چون امام خمینی(ره)، شهید مطهری و دیگر شاگردان مکتب اجتهادی برمی‌آید، یک حقیقت تاریخی است: انقلاب اسلامی ایران نه تنها نتیجه یک شور انقلابی بلکه ثمره یک فرآیند عمیق فکری، فقهی و فرهنگی بود. رهبری امام، ستون فقرات این حرکت تاریخی را تشکیل می‌داد؛ اما این رهبری، بر شانه‌های یک سنت ریشه‌دار اجتهادی استوار بود که قرن‌ها برایش زمینه‌سازی شده بود. از این‌رو، شناخت سیر تطور فکری امام خمینی(ره)، بدون درک بستر تاریخی، فقهی و معرفتی آن ممکن نیست. همان‌گونه که امام، وارث یک سنت پرنفوذ و در عین حال، اصلاح‌گر و تحول‌خواه این سنت بود، انقلاب نیز نه طغیان لحظه‌ای، بلکه نقطه اوج یک مسیر فکری و دینی به‌شمار می‌رفت. مسیر و میراثی که هنوز هم، در ساحت اندیشه سیاسی اسلام، موضوع بحث و تأمل جدی است.

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

💠راه را برای ظهور هموار می کنیم

ما با خواست خدا ، دست تجاوز و ستم همه ستمگران را در کشورهای اسلامی می‌شکنیم و با صدور انقلابمان که در حقیقت صدور اسلام راستین و بیان احکام محمدی است، به سیطره و سلطه و ظلم جهان‌خواران خاتمه می‌دهیم و به یاری خدا راه را برای ظهور منجی مصلح و کل و امامت مطلق حق امام زمان ـ ارواحنا فداه ـ هموار می‌کنیم.

📚صحیفه نور،جلد ۱۶، صفحه ۳۴۵

🌷 اللهم عجل لولیک الفرج 🌷

🌺🍃🌺🍃🌺🍃

امام صادق علیه السلام می‌فرماید: خداوند حضرت عیسی علیه السلام را نشانه قدرت خود برای جهانیان قرار نداد مگر به خاطر تواضع و فروتنی‌اش نسبت به امير المؤمنين عليه السلام .

📚کافی جلد 2 صفحه 196

🍃🌺🍃🌺🍃🌺

✍ابوحمزه ثمالی می گویـد: 

نزد حضـرت امام سجاد (علیه السلام) بودم که مردي آمـد و به حضـرت عرض کرد: من فریفته زنها شده ام. یک روز زنا می کنم و روز دیگر روزه می گیرم تا کفاره گناهم باشد. 

حضرت فرمود: چیزي نزد خدا محبوبتر از آن نیست که از دستوراتش اطاعت شود و از او نافرمانی نشود؛ پس نه زنا کن و نه براي کفاره آن روزه بگیر.

امـام بـاقر (ع) نیز در آنجـا حضور داشت. دست آن مرد را گرفت به او فرمود: تو کار اهل جهنم را انجام می دهی و امیدواري که داخل بهشت شوي؟ از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است که اقوامی در روز قیامت خواهند آمد که حسناتشان به اندازه کوه تهامه است، اما فرمان می رسـد که آنان را به جهنم ببرند. 

از ایشان پرسـیدند: یا رسول الله! آیا اینها اهل نمازند؟

فرمود: اینها نماز می خوانده انـد، روزه می گرفته اند و نیمی از شب را به عبادت مشـغول بوده اند، ولی اگر چیزي از دنیا برایشان پیش می آمد، به سمت آن خیز برمی داشتند و از انجام حرام پرهیز نداشتند.

📚 داستانهای بحارالانوار، ج 7، ص127

🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

🔆 پيامبر صلى الله عليه و آله وقتى از مكه عفو عمومى اعلان كرد، مگر چند نفر را مهدورالدم دانست ، از جمله (عبدالله بن زبعرى ) كه پيامبر صلى الله عليه و آله را هجو مى كرد، و (وحشى ) كه عمويش حمزه را در جنگ احد كشت (516) و (عكرمة بن ابى جهل ) و (صفوان بن اميه ) و (هبار بن الاسود) كه همه را بعد از حضور نزد پيامبر صلى الله عليه و آله ، عفو كرد.

اما (هبار بن الاسود) كسى بود كه وقتى ابوالعباس بن ربيع داماد پيامبر صلى الله عليه و آله همسرش زينب دختر پيامبر صلى الله عليه و آله را كه حامله بود را به مدينه فرستاد، هبار در ميان راه او را ترساند و بچه اش را سقط نمود؛ و پيامبر صلى الله عليه و آله خونش را مباح اعلام كرده بود.

در فتح مكه به نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و از بدى عملش به دختر پيامبر صلى الله عليه و آله كه بچه اى را سقط كرده بود ابراز پشيمانى كرد و عذر خواهى نمود، و گفت : يا رسول الله ما اهل شرك بوديم خداوند به وسيله شما ما را هدايت كرد و از هلاكت نجات داد، پس از جهلم و آنچه از جانب من به شما خبر رسيده ، درگذر و مرا عفو كن !

پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: تو را عفو كردم ، خداوند به تو احسان كرد كه به اسلام هدايتت نمود؛ با قبول اسلام ، گذشته ها كنار گذاشته مى شود

📚 البحار 1/ 412 الاسلام يجبُّ ما قبله