مصباح

🌺🍃🌺🍃🌺🍃

✍اگر اکنون نه! پس کِی؟

کلیشه‌ی «در لحظه زندگی کن»، شاید به دلیل استفاده‌ی نابجا و نادرست توسط افراد، به جمله‌ای تهی از معنای راستین‌اش تبدیل شده باشد؛ اما حقیقتی انکارناپذیر برای داشتن یک زندگی اصیل است.✔️

تجربه‌ی زنجیره‌وار روزهای سپری شده، ما را وامی‌دارد گمان کنیم این لحظه نیز حلقه‌ای از زنجیره‌ای است که از گذشته ادامه داشته و معلوم نیست تا کی امتداد دارد.

 این روزمرگی چنان با اطمینان توهم ماندگار بودن به ما می‌دهد که امیدواریم لحظه‌ی بعد بهتر از اکنون باشد.🤔

به تعویق انداختن شادی در زمان اکنون، به این مفهوم است که تصمیم گرفته‌ایم در آینده باشیم.

هرگاه شادی را به تعویق بیاندازیم، در واقع رنج را انتخاب کرده‌ایم. نگه داشتن افکار معطوف به گذشته یا آینده ما را در سرزنش دیگران یا بیم آینده  نگاه می‌دارد. به این ترتیب همواره لحظات‌مان را در پریشانیِ اندوه و اضطراب سپری می‌کنیم.😬

چندی پیش، اتفاقی دست داد تا به همراه یک تور مسافرتی خارج از کشور، گردشی یک هفته‌ای داشته باشم. در طی مسیر هم صحبت لیدر گروه شدم. او به مسافرانش لقب «نامزدان رو به موت» داده بود؛ در آن اتوبوسی که عازم سفر بودیم برخی زوج‌های سالخورده‌ای بودند که جوانی خود را قربانی سال‌های بازنشستگی کرده بودند. یعنی زمانی که می‌توانستند در جوانی لذت سفر با همسر خود را تجربه کنند، صرف روزمرگی های زندگی و پس انداز کرده بودند. آنها تصور می کردند در زندگی باید انتظار بکشند تا بعدها از آن لذت ببرند و شاد باشند. مشکل بیشتر این زوجها آن بود که یکی از آنها یا هر دو بیمار بودند یا نقصی جسمانی داشتند و نمی توانستند از این زمان استراحت که آن را به آخرین بخش عمر خود موکول کرده بودند، لذت ببرند.

از دی که گذشت هیچ از او یاد مکن

فردا که نیامده‌ست فریاد مکن

بر نامده و گذشته بنیاد مکن

حالی خوش باش و عمر بر باد مکن

«خیام»

🍃🌺🍃🌺🍃🌺