مصباح

آیت الله مجتهدی تهرانی(ره):

دیده اید بچه ها با گریه کردن کار خود را پیش می برند. 

تا گریه می کنند، پدرشان راضی می شود. 

با گریه کردن از بابا پول می گیرند. 

درِ خانه خدا هم باید گریه کنید. 

تا گریه نکنید، کار پیش نمی رود. 

همین که میل پیدا کردی که گریه کنی و اشکی بریزی، معلوم می شود که خدا میخواهد تو را بیامرزد. 

بله، یکی از کارهای ما باید گریه باشد. 

شب ها طولانی است. 

از رختخوابتان بلند شوید. 

در گوشه اتاق بنشینید. 

کمی به حال خودتان گریه کنید.

شب ها به این فکر کنید که اگر در این حال بمیرم، دست خالی، چه خاکی بر سرمان بریزیم

اگر وارد محشر شویم و به ما بگویند: «هیچ عمل خوبی نکرده ای» چه کنیم. 

در روایت آمده است که عده ای در روز قیامت در صحرای محشر پانصد سال گریه می کنند، هق و هق می گریند که چرا پرونده شان درست نیست و اعمالشان خوب نمی باشد. 

در این حال ملکی نزد آنها می آید و می گوید: «اگر یک ساعت در دنیا اینگونه گریه کرده بودی، گرفتار این پانصد سال گریه نمی گشتی! می خواستی در دنیا این گریه ها را بکنی.» 

خدایا، ما را گرفتار آن گریه ها نکن.

📚در محضر مجتهدی (ره)، جلد دوم