مصباح

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸
✍رهبر معظم انقلاب اسلامی در اولین روز جنایتی که رژیم صهیونیستی مرتکب شد، اشاره فرمودند که جمهوری اسلامی ایران رژیم صهیونی را بیچاره خواهد کرد. حالا اما پس از گذشت چند روز از جنگ نشانه‌های بیچارگی آشکار شده است؛

وقتی که لایه‌های گوناگون و پیشرفته پدافندی رژیم توانایی استقامت در برابر موشک‌های ایرانی را ندارد، آسمان سرزمین‌های اشغالی بی دفاع شده و خیابان‌های تل‌آویو و حیفا به ویرانه تبدیل شده، این یعنی بیچارگی!

وقتی در میان ساکنان و غاصبان سرزمین فلسطین پس از حملات پیاپی ایران، بر سر بنزین و پناه‌گاه و غذا دعوا و نزاع سراسری به راه افتاده این یعنی بیچارگی!

وقتی ساکنان سرزمین فلسطین برای فرار از سرزمین فلسطین اشغالی، خود را به در و دیوار می‌زنند بلکه راه فراری بيابند و تلاش می‌کنند با قایق ۱۰ نفره خودشان را به قبرس و یونان برسانند این یعنی بیچارگی!

وقتی خشم و عصبانیتِ ساکنان‌ سرزمین فلسطین اشغالی از نتانیاهو لبریز شده و کسری ناجی خبرنگار بی‌بی‌سی اعتراف می‌کند مردم در اینجا به استیصال و درماندگی رسیده‌اند این یعنی بیچارگی!

وقتی نشریه آهارتص می‌نویسد در اسرائیل همه بخش‌های زندگی قفل شده است، این یعنی بیچارگی!

وقتی خود نتانیاهو عنوان می‌کند ما در حملات ایران متحمل خسارات زیاد و تلفات دردناکی شده‌ایم؛ این یعنی بیچارگی!

وقتی رژیم جعلی مانند یک بچه لوس در میانه جنگ سراغ بزرگترش را می‌گیرد، یعنی کم آورده‌ است؛ این یعنی بیچارگی!

پیروز جنگ؟

برای معین ساختن طرف پیروز جنگ یک فرمول منطقی و قدیمی وجود دارد و آن توجه به موضوع دسترسی به اهداف طرفی است که بر اساس آن جنگ را تحمیل کرده است. رژیم صهیونیستی با حمایت آمریکایی‌ها و با اهداف مشخص جنگ را بر ملت ایران تحمیل کرد. پذیرش غنی‌سازی صفر درصد، انهدام مراکز هسته‌ای، و در سطحی بالاتر فروپاشی اجتماعی_به گونه‌ای که منجر به تغییر ساختار شود_ از جمله این اهداف بوده است. اما حقیقت آشکار آن است که صنعت هسته‌ای و غنی‌سازی هرگز دچار تعطیلی نشد و در آینده نیز نخواهد شد. درباره فروپاشی اجتماعی نیز بدلائل شرایط خاص حاکم بر جنگ و بافت اجتماعی و تاریخی ملت ایران، نه تنها دشمن به آرزوی خود نرسید، بلکه انسجام حداکثری و بی‌سابقه‌ای در کشور تولید شد. اما از آن سو ایران چنان ضرباتی بر پیکره رژیم صهیونیستی وارد ساخت که در طول زیست جعلی خود هیچ گاه تجربه نکرده بود. این ضربات فقط در بخش نظامی‌ نبود بلکه ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و روانی نیز داشت که پیش‌تر درباره آن مصادیقی بیان شد.