مصباح

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

✅ دلایل پذیرش آتش‌بس از سوی رژیم صهیونیستی 

1. عقیم ماندن راهبرد چندلایه رژیم صهیونیستی در مواجهه با ایران

2. حجم بالای تخریب در سرزمین‌های اشغالی

3. نگرانی از غیرقابل‌کنترل شدن دامنه جنگ

4. عدم‌تاب‌آوری ساکنان سرزمین‌های اشغالی

5. نگرانی از شگفتی‌های احتمالی از سوی ایران

6. ترمیم نقاط آسیب‌پذیری

✅ دلایل پذیرش آتش‌بس از سوی جمهوری اسلامی ایران

1. حفظ انسجام اجتماعی

2. تلاش برای حفظ برتری اخلاقی و ارزشی

3. تلاش برای ترمیم نقاط آسیب‌پذیری

✅ سناریوهای آینده آتش‌بس

الف) تداوم آتش‌بس: با توجه به برتری ایران در حوزه آفندی و ضربه‌پذیری صهیونیست‌ها در برابر حملات موشکی ایران، حفظ انسجام اجتماعی در ایران، احتمال حمایت قدرت‌های شرقی از ایران و… تداوم آتش‌بس امکان وقوع دارد. 

ب) نقض آتش‌بس: با توجه به سابقه بد صهیونیست‌ها در نقض آتش‌بس، در صورت ورودی جدی‌تری آمریکا به حمایت از صهیونیست‌ها، به بن‌بست رسیدن مذاکرات احتمالی میان ایران با آمریکا و اروپا، ضربه زدن به ایران در قالب‌های ضدامنیتی، انفعال احتمالی ایران در عدم‌تحمیل هزینه به طرف مقابل در طول مدت برقراری آتش‌بس، عدم‌حمایت قدرت‌های شرقی از ایران و… امکان نقض آتش‌بس از سوی صهیونیست‌ها تقویت می‌شود. 

ج) آتش‌بس نیم‌بند: منظور از نیم‌بند بودن آتش‌بس آن است که طرفین بدون آنکه وارد نبرد گسترده با همدیگر شوند، به صورت محدود به اقداماتی علیه همدیگر روی می‌آورند. به طور طبیعی، این جنگ ماهیت خاموش و امنیتی خواهد داشت و همانند گذشته در منطقه خاکستری ادامه خواهد داشت. آنچه تحقق این سناریو را تقویت می‌کند، عمق خصومت‌های طرفین با یکدیگر از یک سو و عدم‌امکان غلبه کامل هر کدام از طرفین بر دیگری یا غلبه حالتی از موازنه میان آنها می‌باشد. 

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

✅ درود بر شیر مردان نیروهای مسلح ایران

تاریخ ۲۰۰ ساله ایران را اگر خوب خوانده باشید قدر این عزت و اقتداری که بدست شیرمردان سپاه و ارتش ایران عزیز در این جنگ ۱۲ روزه تحمیلی بدست آمد را خواهید فهمید.

بدانیم در طول ۲۰۰ سال اخیر هر جنگی بر علیه ایران شروع شده است یک قطعه از سرزمین ایران جدا شده است.

بر اثر قراردادهای ننگین ترکمنچای و گلستان با شوروی ۱۸۱۳ و ۱۸۲۸ میلادی 

آران و شروان ۸۶ هزار و ۶۰۰ کیلومتر مربع از ایران جدا شد

ارمنستان ۲۹ هزار و ۸۰۰ کیلومتر مربع از ایران جدا شد

گرجستان ۶۹ هزار و ۷۰۰ کیلومتر مربع از ایران جدا شد

داغستان ۵۰ هزار و ۳۰۰ کیلومتر مربع از ایران جدا شد

اوستیای شمالی ۸ هزار کیلومتر مربع از ایران جدا شد

چچن ۱۵ هزار و ۷۰۰ کیلومتر مربع از ایران جدا شد

اینگوش ۳ هزار و ۶۰۰ کیلومتر مربع از ایران جدا شد

بر اساس قرارداد مستشاران انگلیسی 

هرات و افغانستان ۳۵۳ هزار کیلومتر مربع از ایران جدا شد

بخش‌هایی از بلوچستان و مکران ۳۵۰ هزار کیلومتر مربع از ایران جدا شد

بر اساس قرارداد آخال با روسیه 

ترکمنستان ۴۸۸ هزار کیلومتر مربع از ایران جدا شد

ازبکستان ۴۴۷ هزار کیلومتر مربع از ایران جدا شد

تاجیکستان ۱۴۱ هزار و ۳۰۰ کیلومتر مربع از ایران جدا شد

قزاقستان ۱۰۰ هزار کیلومتر مربع از ایران جدا شد

قرقیزستان ۵۰ هزار کیلومتر مربع از ایران جدا شد

سرزمین های جدا شده جنوب خلیج فارس

بر اساس پیمان منطقه ای مستشاران انگلیسی

امارات ۸۳ هزار و ۶۰۰ کیلومتر مربع از ایران جدا شد

بحرین ۶۹۴ کیلومتر مربع از ایران جدا شد

قطر ۱۱ هزار و ۴۹۳ کیلومتر مربع از ایران جدا شد

عمان ۳۰۹ هزار و ۵۰۰ کیلومتر مربع از ایران جدا شد

تنها در زمان حیات مبارک نظام مقدس جمهوری اسلامی است که دو جنگ بزرگ با هدف نابودی ایران بر علیه ایران تحمیل شد و وجبی از خاک ایران جدا نشد.

در جنگ ۱۲ روزه اخیر دشمن به دریوزگی افتاد و سردرگم و آشفته التماس آتش بس کرد و این جنگ به همه جهان این پیام را ارسال کرد که دیگر دوران شکست ها برای ایران تمام شده و دوره پیروزی ها و افتخارها آغاز شده است.

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃🌺

✍۱۰ تهدید بسیار جدی و خطرناک برای ایران که بایستی در اسرع وقت تبدیل به فرصت و نقطه قوت گردد:

  یکم: مسئله کولبران

۱) آزادی کولبری به بهانه ضرورت تأمین حداقل‌های معیشتی برخی مرزنشینان؛ این آزادی مطلق عملاً سبب شد این قشر در بسیاری موارد ناخواسته و در برخی موارد به صورت خودخواسته تبدیل به اجزاء و عناصر دشمن برای طرح بزرگش شود. ورود ده‌ها و شاید صدها هزار ریزپرنده و حتی پهپادهای کوچک و نیز موشک‌های کوتاه‌برد و انواع مواد منفجره و تجهیزات الکترونیک مرتبط، در قالب یک برنامه گسترده از همین دریچه رهاشده کلید خورد.

دوم: غفلت از بودجه تجهیز نظامی

۲) عدم حمایت کافی از برخی صنایع حساس نظامی و طرح ادعا و پرستیژ و پز خام و بی‌معنای اینکه ما درصد بودجه نظامی‌مان نسبت به خیلی کشورها پایین‌تر است، نتیجه‌اش بحران در وقت حادثه است. به یاد داریم که در مستندهای مربوط به هوافضای سپاه، سردار شهید ما حاجی‌زاده با فروش زمین و با مشقت برای توسعه و تحقیقات صنعت پهپادی پول جور می‌کند؛ روی دیگر این سخن مشکلات بودجه‌ای حاد بالاخص در بخش توسعه و تحقیقات است!!

مثال دیگر که در این نبرد خود را آشکار کرد عدم تکثیر کافی رادارهای توانمند و نیز سامانه‌های بومی مؤثر مانند باور و پانزده خرداد است. 

سوم: هواپیماهای پیشرفته

۳) ما به شدت نیازمند تأمین هواپیمای پیشرفته با قدرت مانور و مقابله بالا با جنگنده‌های جدید هستیم؛ بی‌مسؤلیتی و عدم دقت دولت‌های پیشین جهت تأمین چنین جنگنده‌ای ولو از چین، نشان داد که ما در فضای دیپلماسی نتوانستیم از نوعی موازانه مثبت در روابطمان بین چین و روسیه بهره ببریم.

چهارم: عدم انضباط مهاجران

۴) نکته دیگری که همگان بر آن متفق‌اند، عدم انضباط‌دهی به مهاجران بوده است.  ما سال‌هاست کارت ملی داریم، انواع کارت‌های بانکی داریم، انواع سامانه‌های مجزای اطلاعاتی مربوط به وضعیت شهروندان را داریم و البته بسیاری را هم اصلاً نداریم اما اخیراً و در این سال‌هاست که تازه به فکر ادغام و اتصال این سامانه‌ها افتاده‌ایم؛ کاری که به شکلی لاک‌پشتی و با تأخیر فراوان در حال جلو رفتن و بلکه تلوتلوخوردن به سمت جلوست؛ مستانه و سلانه‌سلانه!

پنجم: رهاشدگی فضای مجازی

۵) لاابالی‌گری در حکمرانی فضای مجازی؛ این دیگر یکی از تلخ‌ترین صحنه‌هایی است که می‌توان از آن یاد کرد و درعین‌حال مطمئن نبود که اراده‌ای جدی برای درس‌گرفتن از جنگ در این عرصه وجود دارد. داستان تلخ واتس اپ و ایستاگرام و استفاده از آن حتی توسط برخی نیروهای خدوم نظامی سرجای خودش، استفاده و بلکه اشراف دشمن بر آن سرجای خودش. 

ششم: حفاظت از شخصیت ها

۶) نکته دیگر، دستورالعمل‌های حفاظت از شخصیت‌ها اعم از فرماندهان، دانشمندان و مانند آن است که این حوادث نشان داد، حفره‌های فراوان دارد و در اینجا نیازمند روزآمدسازی، کار ترکیبی، استفاده از خلاقیت و مانند آن هسیتم.

هفتم: تامین امنیت مردم نهاد

۷) صرف‌نظر کردن و حتی تخریب برخی ساختارهای بومی مؤثر در تأمین امنیت عمومی و محله‌ای مانند بسیج نشان داد که تغییر رویکرد نسبت به پدیده بسیج محلات تا چه میزان خطا بوده است.

 هشتم: نبرد روایت ها

۸) با اینکه دشمن در نبرد روایت‌ها و سودهی به افکار عمومی ایرانیان به خلاف بسیاری دفعات قبل، کاملاً شکست خورد اما این شکست مدیون فعالیت هوشمند و قویم ما نبود. موقعیت وجودی و درک اولویت‌ها و غنای ریشه هویتی ایرانی مسلمان عملاً طراحی دشمن را شکست داد.

نهم: تامین حداقل معیشت اقشار ضعیف

۹) علی‌رغم تذکرات مکرر رهبر معظم انقلاب برای تأمین حداقل معیشت اقشار ضعیف‌تر و ضرورت برکشیدن وضعیت رفاهی و اجتماعی ایشان، برخی اقدامات پراکنده در زمان جنگ نشان داد که بالاخره سیلی جنگ، مگر زنگ اهمیت سیاست اجتماعی و عدالتی را تا حدی در گوش مسؤلان بنوازد؛ چند اقدام محدود مانند مراقبت از قیمت لبنیات و کاهش آن یا رایگان‌سازی مکالمات با تلفن ثابت(علاوه بر جنبه پدافند غیرعاملی آن) از این حیثیت قابل تمجید بود اما هنوز به نظر می‌رسد مسؤلان مرتبط، مستعد فرورفتن به خواب خرگوشی در این زمینه هستند و حال آنکه فشار به اقشار محروم می‌تواند زمینه پشتیبانی از کلیت کشور را دچار آسیب کند. 

دهم: اهمیت پدافند غیرعامل

۱۰) پدافند غیرعامل این‌بار به وضوح درک شد. از وضعیت استحکامات هسته‌ای تا ضربه به برخی نقاط حساس نشان داد که با درس آموختن از این تجارب مثبت و منفی باید وزنی بسیار بیشتر برای پدافند غیرعامل قائل باشیم و برای آن سرمایه‌گذاری ویژه داشته باشیم.

🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸
✍رهبر معظم انقلاب اسلامی در اولین روز جنایتی که رژیم صهیونیستی مرتکب شد، اشاره فرمودند که جمهوری اسلامی ایران رژیم صهیونی را بیچاره خواهد کرد. حالا اما پس از گذشت چند روز از جنگ نشانه‌های بیچارگی آشکار شده است؛

وقتی که لایه‌های گوناگون و پیشرفته پدافندی رژیم توانایی استقامت در برابر موشک‌های ایرانی را ندارد، آسمان سرزمین‌های اشغالی بی دفاع شده و خیابان‌های تل‌آویو و حیفا به ویرانه تبدیل شده، این یعنی بیچارگی!

وقتی در میان ساکنان و غاصبان سرزمین فلسطین پس از حملات پیاپی ایران، بر سر بنزین و پناه‌گاه و غذا دعوا و نزاع سراسری به راه افتاده این یعنی بیچارگی!

وقتی ساکنان سرزمین فلسطین برای فرار از سرزمین فلسطین اشغالی، خود را به در و دیوار می‌زنند بلکه راه فراری بيابند و تلاش می‌کنند با قایق ۱۰ نفره خودشان را به قبرس و یونان برسانند این یعنی بیچارگی!

وقتی خشم و عصبانیتِ ساکنان‌ سرزمین فلسطین اشغالی از نتانیاهو لبریز شده و کسری ناجی خبرنگار بی‌بی‌سی اعتراف می‌کند مردم در اینجا به استیصال و درماندگی رسیده‌اند این یعنی بیچارگی!

وقتی نشریه آهارتص می‌نویسد در اسرائیل همه بخش‌های زندگی قفل شده است، این یعنی بیچارگی!

وقتی خود نتانیاهو عنوان می‌کند ما در حملات ایران متحمل خسارات زیاد و تلفات دردناکی شده‌ایم؛ این یعنی بیچارگی!

وقتی رژیم جعلی مانند یک بچه لوس در میانه جنگ سراغ بزرگترش را می‌گیرد، یعنی کم آورده‌ است؛ این یعنی بیچارگی!

پیروز جنگ؟

برای معین ساختن طرف پیروز جنگ یک فرمول منطقی و قدیمی وجود دارد و آن توجه به موضوع دسترسی به اهداف طرفی است که بر اساس آن جنگ را تحمیل کرده است. رژیم صهیونیستی با حمایت آمریکایی‌ها و با اهداف مشخص جنگ را بر ملت ایران تحمیل کرد. پذیرش غنی‌سازی صفر درصد، انهدام مراکز هسته‌ای، و در سطحی بالاتر فروپاشی اجتماعی_به گونه‌ای که منجر به تغییر ساختار شود_ از جمله این اهداف بوده است. اما حقیقت آشکار آن است که صنعت هسته‌ای و غنی‌سازی هرگز دچار تعطیلی نشد و در آینده نیز نخواهد شد. درباره فروپاشی اجتماعی نیز بدلائل شرایط خاص حاکم بر جنگ و بافت اجتماعی و تاریخی ملت ایران، نه تنها دشمن به آرزوی خود نرسید، بلکه انسجام حداکثری و بی‌سابقه‌ای در کشور تولید شد. اما از آن سو ایران چنان ضرباتی بر پیکره رژیم صهیونیستی وارد ساخت که در طول زیست جعلی خود هیچ گاه تجربه نکرده بود. این ضربات فقط در بخش نظامی‌ نبود بلکه ابعاد سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و روانی نیز داشت که پیش‌تر درباره آن مصادیقی بیان شد.

🍃🌺🍃🌺🍃🌺🍃

✍تاب آوری اجتماعی، تعیین کننده پیروز جنگ

🔹یکی از متغیرهای اثرگذار بر آینده مواجهه جمهوری اسلامی و رژیم صهیونیستی، تاب‌آوری اجتماعی و انسجام ملی در دو سوی منازعه است. 

🔹در ایران، علی‌رغم فشارهای اقتصادی و چالش‌های داخلی، تجربه نشان داده که در بزنگاه‌های امنیتی و تهدید بیرونی، جامعه تمایل به همگرایی و حمایت از نهادهای ملی دارد. حضور چشمگیر مردم در آیین تشییع شهدای حمله اخیر اسرائیل به ایران، نشانه‌ای از آمادگی روانی جامعه برای دفاع از حاکمیت ملی است. این تاب‌آوری می‌تواند پشتوانه‌ای کلیدی برای راهبرد بازدارندگی فعال ایران باشد.

🔹در مقابل، رژیم صهیونیستی با بحران جدی انسجام اجتماعی مواجه است. از یک‌سو، شکاف‌های ایدئولوژیک و سیاسی داخلی و عدم وجود یک ملت با تعریف کلاسیک آن و از سوی دیگر، بحران اعتماد پس از حمله غافلگیرکننده اکتبر ۲۰۲۳، قدرت بسیج اجتماعی را کاهش داده است. همین مسئله باعث می‌شود اسرائیل برای جلوگیری از فرسایش داخلی، به‌جای ورود به یک جنگ پرهزینه، به حملات محدود، عملیات سایبری یا جنگ‌های نیابتی تمایل بیشتری داشته باشد.

🔹انسجام ملی و تاب‌آوری اجتماعی نه‌تنها پشتوانه‌ راهبردی برای مواجهه نظامی است، بلکه در مدیریت پس از بحران، کنترل افکار عمومی، روایت‌سازی و حتی در پایداری در برابر فشارهای بین‌المللی نقش کلیدی ایفا می‌کند.

🔹اگر ایران بتواند از ظرفیت‌های ملی خود در زمینه اطلاع‌رسانی، وحدت سیاسی و کارآمدی مدیریتی بهره گیرد، در سناریوهای پیش‌رو موقعیت بهتری خواهد داشت. برعکس، شکنندگی اجتماعی در جبهه مقابل، می‌تواند عاملی تعیین‌کننده در خودداری آن‌ها از اقدامات پرخطر باشد.

🔹محتمل‌ترین آینده برای آتش‌بس فعلی، بازگشت به جنگ اطلاعاتی و برخی عملیات های ویژه در سطح محدود است.. جنگ تمام‌عیار، اگرچه در کوتاه‌مدت بعید به نظر می‌رسد، اما همواره بر لبه‌ی تصمیم‌های سیاسی، حوادث امنیتی یا بازی‌های اطلاعاتی ایستاده است. 

🔹در چنین صحنه‌ای، فقط توان نظامی یا دیپلماتیک تعیین‌کننده نیست؛ بلکه قدرت تاب‌آوری جامعه، انسجام درونی، روایت‌سازی رسانه‌ای و مدیریت افکار عمومی است که برنده واقعی منازعه را مشخص خواهد کرد. و امروز، بیش از همیشه، آینده به کسانی تعلق دارد که «نه فقط میدان جنگ، بلکه افق میدان را» می‌فهمند.